konuşulacak konu olmadığında fazlasıyla haşır neşir olmaktan, bünyelerin hala olduğu gibi olmayı kabullenemeyip her mevzuyu diyete bağlamasından, pazartesi sendromu yaşayanların resmi diyet günlerini marşa bağlamasından ve bir yığın sebepten anlaşılabilecek bir sohbet içinde sohbetsizlik türü.
hele uzun zaman sonraki görüşmeler de ilk bu muhabbetin edilmesi eşiği yok mu (amma da zayıflamışsın/ ne kilo almışsın moruk tadında) bezdirici biraz. insan, nasıl gidiyo klişesini dahi bu vaziyete yeğ tutabiliyor.
velhasıl, yeni jenerasyon bu takıntısıyla ve kısır döngü sohbetiyle mutlu.
