Sonunda gerçekleştirdiğim durumdur. Erkek arkadaşımın aile şirketinde yurt dışı satış müdürü oldum. Mutluyum, huzurluyum. insanın sevdiği işi yapması gerçekten muhteşem bir şeymiş a dostlar. Bunun yanında yüksek lisansıma da rahatça devam ediyorum. Sigortam yemeğim her şeyim mükemmel. Tebrik edin lan beni sözlük.
Ayrıca yeni bir işe başlayınca ne etrafı bilirsin ne çalışanları tanırsın, bir tedirginlik yumağı içinde savrulursun ya. işte burada o yok. Herkesi, her şeyi tanıdığımdan. Tanıdığınız yerde çalışın. Sıkıntı çekmezsiniz.
yeni bir ortama girip o ortama ayak uydurma çabası, beraber çalışacağın insanların kaypak ve yavşak çıkma olasılığı falan derken insanı strese sokabilir.. ama bunların tam tersi olursa eğer tadından yenmez, yeni bir hayata başlamak gibi olur..
he ayrıca.. tanıdık yanında olursa eğer bu çalışma aktivitesi, heleki çok yakın sevgili, eş, ana veya baba gibi yakın kişiler yanında olursa sıkıntı olur.. çünkü en nihayetinde eleman sıfatındasınızdır ve aranızda olabilecek en ufak sürtüşme normal personel-patrol ilişkisinden farklı olacağı için 2 tarafı da yıpratır..
gerek yok böyle şeyler.. biraz kafayı çalıştırıp kendi işinizin sahibi olun..
Eskiden hep bir heyecan olurdu. işi yapabilecek miyim, ortama ayak uydurabilecek miyim, kendimi kabul ettirebilecek miyim gibi gibi. Yarın yeni işe başlayacağım hiçbir kaygım yok. Galiba iş hayatının tecrübesine doydum. Ama öğrenmeye değil çalışma ortamı tecrübesine. Görebileceğim her boku ve problemi yaşadım. işi biliyorum insan profillerini ayırt edip davranışlarını kestirebiliyorum. Kaygı yaşamadığım için iyi hissediyorum.
yeni bir ise basladigini duyuran kisileri bazen tebrik ederiz. bu tebrik, basariyi taktir etmek seklinde olunca anlasilabilir oluyor.
biraz once gordum, adam eski sirketinden ayrilmis benzer nitelikte bir firmada benzer bir pozisyonda ise baslamis. bazisi tebrik etmis. iste bunu anlamiyorum, burada tam olarak tebrik edilecek nasil bir durum olustu?
