Vidasını gevşettiğimin dünyasında kimseden fayda olmadığını öğrenen kişinin, naylon çiçek sulamaktan kendini alıkoyması durumu.
Ne kadar sularsan sula ablacım. Bir milim büyümeyecek, bir kere kokusu burnuna değmeyecek. Büyüdüğünü sanıp koktuğunu düşünebilir, kendini kandırabilirsin ancak ne gerek var? Ne gerek var?
kafam kaldırmıyor. yeni biriyle tanışıp kendini anlatmak aynı şeyleri tekrar etmek beni cok yoruyor. hayatımdaki insan sayısını her gecen gün azaltırken biriyle iletisim kurmak bile beni çileden çıkarıyor.
insan bazen onu yargılamayan, açıklarını dile getirmeyen birini ister.
iki yüzlü dost diyoruz biz buna.
Çünkü biz yüzümüze gülen, arkamızdan saydıranları daha çok seviyoruz.
Bu acı gerçeği öğrenince de, insanlardan nefret ediyoruz. Hatalı olan biziz aslın da gerek sevgili, gerekte arkadaş anlamında o kadar samimiyiz ki kötü biri değilsek herkesi kendimiz gibi görüyoruz.
