yıldız ecevit' in, orhan pamuk' u okumak isimli kitabı okunmadan tam olarak anlaşılması mümkün olmayan eserdir.
ben dünyada bu kadar ince düşünülerek yazılmış çok az kitap olabileceği düşüncesindeyim. kitapta geçen her sayı, her renk, her isim bir göndermedir aslında, bir şeyleri simgeler. burada özetlemem mümkün değil elbette sonuçta kitap yazılmış bu eser üzerine *
yine de genel bir şeyi belirteyim.
tasavvufta bir inanç vardır. 4 aşamada insanın tanrıya ulaşacağını, hakikati bulacağını savunan bir görüş vardır:
1- halktan hakk' a
2- hakk ile hakk' ta
3- hakk' tan halka
4- hakk ile halkta
işte yeni hayat romanı bu kurguya göre yazılmıştır.
--spoiler--
1-) ana karakter önce halktan kopar ve ayrı bir dünyaya dalar, canan' ın peşinden gider, canan' ı arar.
2-)canan' ı bulur onunla birlikte yaşamaya başlar
3-)sonra tekrar kendi dünyasına, hayatına geri döner
4-)ve son olarak gerçek huzuru bulur, yolculuk tamamlanmıştır.
--spoiler--
orhan pamuk' un bir kitabı olmakla birlikte kitabın başında geçen ''bir kitap okudum ve tüm hayatım değişti'' cümlesiyle bir kitap okuyup hayatını dğeişmiş sayan kişilere bir göndermede bulunmaktadır, onlarla alay etmektedir orhan pamuk.
--spoiler--
bu kitapta bir fabrikanın önünde cinayet işlenir. o fabrika, orhan pamuk' un ilk kitabı olan cevdet bey ve oğulları isimli romanda yer alan fabrikadır.
--spoiler--
hakkında bir adet inceleme kitabı yazılan orhan pamuk kitabı. aslında o inceleme kitabı yeni hayat romanı üzerine değil, orhan pamuk üzerinedir fakat yeni hayat romanı baz alınarak hazırlanmış, tüm örnekler yeni hayat' tan verilmiştir.
alışılmış kentin , işin , havanın , rutin yaşam tarzının , evin , yemeklerin ,değişmesi ya da terkedilmesi gibi bir şey yeni hayat... vay be! kimbilir yarın akşam saat 6'da yeni bir hayat var ufukta...
orhan pamuk' un 'bir kitap okudum ve hayatım değişti' diyen insanlarla inceden inceye alay ettiğini düşündüğüm zor okunan ama sürükleyici bir kitap. daha önce hiç orhan pamuk kitabı okumadıysanız benim gibi başlangıç için pek uygun bir seçim değil aslında. okurla oynamayı çok seven bir yazar olan orhan pamuk' un daha önceki kitaplarına yaptığı göndermeleri fark edemiyorsunuz haliyle.
dante'nin kitabıdır *.Meşhur Beatrice'yi ve ona olan aşkını anlatır.Ayrıca Orhan Pamuk da yeni hayat adlı kitabından dante'den bazı alıntılar yapmıştır.Yani aslındabu iki kitap arasında güzel bir bağ vardır farkedilmesi gereken.
okuduğum ve şu an şuradaki yorumlar sebebiyle şoka girdiğim kitap. Felaket postmodern bir eser. O kadar postmodern ki acaba yazar kendisi bir şey anladı mı? 'ilim bir nokta idi, onu cahiller çoğalttılar' diyen ne kadarda doğru demiş ; Yetiş Ya Ali, neredesin !!!
bir orhan pamuk kitabı, aynı zamanda başrolünde tom hanks ın oynadığı orjinal adı cast away olan modern bir robinson crusoe hikayesi filmde mevcut kitap okunası, film izlenilesidir.
"nedir zaman? bir kaza! nedir hayat? bir zaman! nedir kaza? bir hayat, yeni bir hayat! "
orhan pamuk'un dehasını görmemiz için ölümüne çaba sarfettiği ve artık bunu da sevmezseniz beni sevemezsinizi içten içe dediği başucu kitabı. kazanın, kaderin, ölümün ve bunları simgeleştirdiği bir meleğin peşindeki gencin hikayesi. genç, kitapla aşık olurken, kitapla üzülmeyi öğrenirken, kitapla aldatılırken, kitapla aldanırken, kitapla katil olurken, kitapla ağlarken, kitapla yaşarken, kitapla evlenirken, kitapla adam olurken biz de bir ülkenin batılılaştırılma sürecini şiirsel bir dille okuyoruz. her yazar, yönetmen hayatının bir döneminde zirve yapar da ondan sonra şöyle bir arkasına yaslanıp istediği türden eserler üretir ya, yeni hayat da orhan pamuk'un zirvesi. bundan sonra ne yaparsa yapsın bu kitabın ruhunda bir kitap yazamaz ama bu kitabı yazmış olması ona edebi açıdan çok daha iyi kitaplar yazdıracaktır, yazdırmıştır da. bu açıdan da önemi büyüktür bu kitabın. severek okumaya devam ediyorum ve ölene kadar da edeceğim.
Bir kitap okudum, seni buldum. Ölmek buysa, ben yeniden doğdum. Çünkü şimdi burada, bu dünyanın içinde anısız ve geçmişsiz yepyeni biriyim ben: Eşini benzerini hiç mi hiç duymadığım bir sessizliğin çağrısını duyuyorum ve soruyorum: Neden otobüsler, geceler, şehirler? Neden bütün o yollar, köprüler, yüzler? Neden geceleri şahinler gibi bastıran yalnızlık, neden yüzeylere takılıp kalan kelimeler, neden o hiç dönüşü olmayan zaman?
Sahiciyet 10 numara
Samimiyet 10 numara
Acılı gerçekçilik 10 numara
Büyülü gerçekçilik 10 numara
Tespitçilik 10 numara
Teşpihçilik 10 numara
Olay örgüsü, sürükleyicilik ve beklentileri tatmin edicilik maalesef 10 numara değil.
yeni hayat'ı, roman gibi değil de "notlar bütünü" olarak değerlendiriyorum daha çok sevmek için... aslında sadece şu cümle bile bu kitabı sevmem için kafi:
(14. bölüm, özellikle sayfa 226/227):
"Hayatlarının sefaletinden böbürlene böbürlene bir güzellik, bir yücelik duygusu alan okurlar için üzülür, bu okurların teselli ihtiyacını karşılamayı bir kariyere dönüştüren işbilir yazarlardan da nefret ederim."
ve şunu da not etmem lazım:
"Hayatın ne demek olduğunu anlamıştı. Ama bunun ne olduğunu anlatamazdı."
...
bir gün bir kitap okuyup bütün hayatımın değişebileceğine kalpten inanacak ve bunu ümit edecek yaşlarda değilim. o yaşlardayken çok fazla kitap okumuyordum. o yaşlardayken ben zaten hayatımın değişmesini filan da istemiyordum. ümit etsek de istesek de gerçi, öyle bir kitap aslında yok. "ama kitaplar iyidir."
Bir gün bir kitap okudum ve bütün hayatım değişti.Daha ilk sayfalarındayken bile kitabın gücünü öyle bir hissettim ki içimde, oturduğum masadan ve sandalyeden gövdemin kopup uzaklaştığını sandım.Ama gövdemin benden kopup uzaklaştığını sanmama rağmen, sanki bütün varlığım ve her şeyimle her zamankinden daha çok sandalyede ve masanın başındaydım ve kitap bütün etkisini yalnız ruhumda değil beni ben yapan herşeyde gösteriyordu .Öyle güçlü bir etkiydi ki bu okuduğum kitabın sayfalarından yüzüme ışık fışkırıyor sandım: Aynı anda hem bütün aklımı körleştiren, hem de onu pırıl pırıl parlatan bir ışık. Bu ışıkla kendimi yeniden yapacağımı düşündüm, bu ışıkla yoldan çıkacağımı sezdim, bu ışıkla daha sonra tanıyacağım, yakınlaşacağım bir hayatın gölgelerini hissettim.Masada oturuyor, oturduğumu aklımın bir köşesiyle biliyor, sayfaları çeviriyor ve bütün hayatım değişirken ben yeni kelimeleri ve sayfaları okuyordum.Bir süre sonra, başıma gelecek şeylere karşı kendimi o kdar hazırlıksız ve çaresiz hissettim ki, kitaptan fışkıran güçten korunmak ister gibi bir an içgüdüyle yüzümü sayfalardan uzaklaştırdım.
orhan pamuk'un kitap arkası deyimiyle lirik romanı. bağımsız olarak ele alınırsa güzel, hoş bir roman. fakat orhan pamuk romanları kategorisinin vasat bir romanı. kara kitap gibi bir şaheseri ve benim adım kırmızı gibi bir özgünlüğü okuduktan sonra insan, yeni hayat çok sıradan bir kitap oluveriyor.
ayrıca kara kitap ta yana yakıla kendin olmak ve başkalarını taklit etmek temalarını işleyen pamuk, bu kitapta kendisi olamamış ve tam bir taklit hikayesi yazmış. işin manidar tarafı, taklit ettiği kişi kendisi. aslında kara kiap ı yeniden yazmış orhan pamuk; aynı üslubu kulanmış, aynı kelimeleri kullanmış ancak hikayenin kabasını ve kişilerini değiştirmiş sadece. tıpkı kara kitap ta galip'in rüya yı araması gibi, yeni hayat ta da osman cananı, osman mehmet i ararken galip in arayışları sırasında kendisini yeni bir hayatın içinde bulması gibi kendisini yeni bir hayatın içinde buluyor. kara kitapta can alıcı yerlerde kullandığı; kederlim , felaketler zamanı , gerisin geriye , neon lambaları , plesiglas tabelalar , başka birisi olmak , o tür bir durumda bir insan ne hissedebilirse ben de onu hissediyordum gibi kelimeleri ve cümleleri aynen bu kitaba da aktardığını görüyoruz ayrıca. yani aslında özgün bir roman değil yeni hayat. ama iyi vakit geçireileceğiniz eğlenceli bir kitap.
ayrıca kitabın kurgusunda hayatı aşacak derecede çok tesadüflere yer verilmiş. doktor narin'in aslında kim olduğu, kiabı yazanın aslında kim olduğu gibi absürd tesadüflerin dışında, seksen bir şehirli bir ülkede aynı otobüste canan a rastlaması da çok uçuk tesadüfler.
orhan pamuk' un en guzel romani. edebi yonu de, olaylari ele alis sekli de daha da kalin romanlarindan asagi degil. basi da sonu da bir butunu tamamliyor... yola cikiyorsunuz, her guzel sey gibi o da bitiyor bir zaman sonra iste... hic istemeseniz bile... *
orhan pamuk'un bazen tek bir anı sayfalarca anlattığı, bazen de koskoca yılları tek bir cümleye sığdırdığı, olay örgüsünden çok şiirsel diliyle okuru etkilediği ve aşkın insana neler yaptırtabileceğini gözler önüne serdiği, en sevdiğim romanıdır.
'orhan pamuk'un hicbir kitabini bitiremiyorum, nasil nobel alir bu adam, bu nasil bir dunya kardesim?' diye hayiflananlara ilk olarak bu kitabi oneriyorum. basladi mi bitirmeden rahat edemeyeceginiz kitaplardan. sahneler gayet yasanilir, akilda kalinir sekilde ilerliyor. etkilenmemek, kitabi begenmemek elde degil.
orhan pamuk'un diğer kitaplarının yanında çocuk kitabı kalan ve de bir romandan çok macera filmi gibi ilerleyen serüven. bütün bir roman boyunca karakterlerin hayatını değiştiren bir kitap ile okuyucu deliler gibi meraklandırılmaya çalışılmakta, fakat o yeni hayatı başlatan kitaba dair çok da şey anlatılmamasından ötürü, sadece hızlı geçen bir macera yaşamaktayız. işte böyle azizim.
