'orhan pamuk'un hicbir kitabini bitiremiyorum, nasil nobel alir bu adam, bu nasil bir dunya kardesim?' diye hayiflananlara ilk olarak bu kitabi oneriyorum. basladi mi bitirmeden rahat edemeyeceginiz kitaplardan. sahneler gayet yasanilir, akilda kalinir sekilde ilerliyor. etkilenmemek, kitabi begenmemek elde degil.
Bir kitap okudum, seni buldum. Ölmek buysa, ben yeniden doğdum. Çünkü şimdi burada, bu dünyanın içinde anısız ve geçmişsiz yepyeni biriyim ben: Eşini benzerini hiç mi hiç duymadığım bir sessizliğin çağrısını duyuyorum ve soruyorum: Neden otobüsler, geceler, şehirler? Neden bütün o yollar, köprüler, yüzler? Neden geceleri şahinler gibi bastıran yalnızlık, neden yüzeylere takılıp kalan kelimeler, neden o hiç dönüşü olmayan zaman?
orhan pamuğun belki de en akıcı romanı.romanda herzamanki orhan pamuk çizgilerini görmemize rağmen olaylar kara kitap ya da kar kitaplarındaki gibi değil de biraz daha yüzeysel anlatılmıştır.ama bu asla ve asla kitabın kalitesini düşürmemiş,tam tersine bazı noktalarda kitabı son derece zevkli hale getirmiştir.çünkü kitapta anlatılan konu eğer diğer kitaplarındaki gibi ayrıntılı olsaydı hakikaten çekilmezdi kitap.mesela kahramanlarımız anadolu'da birçok ilçeye uğramakta,birçok farklı yer gezip farklı şey yapmaktadır.diğer hiç bir kitapta kahramanlar bu kadar fazla faaliyet içinde değillerdi.kitap olaydan çok durumu anlatırdı.yeni hayatta ise tam tersi olarak durumdan çok olay anlatılmış ve bu kitap farklı bir orhan pamuk eseri olarak yerini almıştır.orhan pamuk okumayı düşünenler varsa ilk olarak yeni hayatla başlamalarını sonra benim adım kırmızı'yı, kar'ı ve diğer kitaplarını en son da kara kitap'ı okumalarını tavsiye ederim.böylece kitaptan kitaba yavaş yavaş daha komplike olaylarla karşılacaksınız.kara kitap'ta da artık kendiniz aşar gibi bişey olursunuz herhalde.
Sahiciyet 10 numara
Samimiyet 10 numara
Acılı gerçekçilik 10 numara
Büyülü gerçekçilik 10 numara
Tespitçilik 10 numara
Teşpihçilik 10 numara
Olay örgüsü, sürükleyicilik ve beklentileri tatmin edicilik maalesef 10 numara değil.
yeni hayat'ı, roman gibi değil de "notlar bütünü" olarak değerlendiriyorum daha çok sevmek için... aslında sadece şu cümle bile bu kitabı sevmem için kafi:
(14. bölüm, özellikle sayfa 226/227):
"Hayatlarının sefaletinden böbürlene böbürlene bir güzellik, bir yücelik duygusu alan okurlar için üzülür, bu okurların teselli ihtiyacını karşılamayı bir kariyere dönüştüren işbilir yazarlardan da nefret ederim."
ve şunu da not etmem lazım:
"Hayatın ne demek olduğunu anlamıştı. Ama bunun ne olduğunu anlatamazdı."
...
bir gün bir kitap okuyup bütün hayatımın değişebileceğine kalpten inanacak ve bunu ümit edecek yaşlarda değilim. o yaşlardayken çok fazla kitap okumuyordum. o yaşlardayken ben zaten hayatımın değişmesini filan da istemiyordum. ümit etsek de istesek de gerçi, öyle bir kitap aslında yok. "ama kitaplar iyidir."
orhan pamuk'un, çağdaş dünya romanının en özgün kişilerinden biri olduğunun kanıtı, edebiyatımızın en önemli romanlarından biri. türkçe yazılmıştır ve ilk kez 1994 yılında yayımlanmıştır.
