1950'lerde tarık buğra'nın başyazarlığını yaptığı gazete.
tam da yeni gün gazetesi'nde çıkmış coşkun kırca'nın dış politika yazılarını okuyordum. bir ara vereyim diyerek sözlüğe geldim ve bu başlığı gördüm. hayreti mucib.
yine cehennemin en dibinden dağların zirvesine ulaştığım bir gün. yine yukarılardan, aşağıda çöpleri karıştıran eski görüntümü görüp gülümsediğim yeni bir gün. bir dip bir zirve.
fiziksel çözünüyorum tanrım, beni çöllerine bağışla.
(bkz: everyday for us something new) "her gün bize yeni bir şey getirir."
kimsenin içindeki sessiz çığlıkları göremez kimse. insan yoğun duyguları çok uzun süre yaşayabilen bir varlık değildir. bazen büyük zar atarak, bazen de beklentilerden kısarak belki rutin olan hayatın seyri değiştirilebilir.
