taşınılmış olan, alışılmış olan evin planından farklı odalarına, dış dünyadan izole eden duvarlarına, yaşanmışlıkları henüz nakış nakış işlememiş olmaktır. duvarlarına baktığında hiç bir anına ait iz bulamaz, hiç bir köşesine hayatının hiç bir bölümünü saklamamış olmanın yabancılığını koklarsın.
kısaca, eşyaları sana ait olan, bu yabancı duvarlarla bütünleşemeyen ev, sahibine yabancıdır yaşanmışlığı, geçmişi olmadan.
şimdi ve buradayım ama geçmişim olmadığı için yabancısıyım evimin, yaşadığım şehir gibi...
akşam balkonda bir fincan çay içip şehrin ışıklarını izlemek gibi planlar yaptıktan sonra, artık öyle bir lükse sahip olmadığını hatırlatarak insana üzücü zamanlar yaşatır.
istersen gecekonduda yaşayıp saraya çık yine yabancılarsın diye düşünüyorum. Hatta ulan gecekonduda mı kalsaydım diye düşünürsün belki. Her şey batar. Gecekondudaki eski püskü eşyalar bile daha kullanışlı gelir.
