insanı isyan ettirir. hepimiz hastalıklı bir sistemin için de yaşıyoruz ve yeni nesil de bu yönde yetişiyor. bunun en büyük sebebi popüler kültür ve medyadır. çocuklar saçma sapan dizileri seyrediyor ve aynı zamanda da saçma sapan insanları dinliyorlar. sonra onlar gibi olmak istiyorlar, onlara özeniyorlar. daha 11 yaşında ki kuzenim öyle bir geçer zaman ki adlı geri zekalı bir dizi seyrediyor. justin bieber, selena gomez, miley cyrus gibi geri zekalı insanları seviyor. günümüzde ki çocukların,gençlerin hepsi böyle. gençlerin saçma sapan bir ilişki anlayışı, çorap değiştirir gibi sevgili değiştirerek bir çok kişiyle çıkması ve daha küçük yaşlardayken cinsel ilişkiye girmek. hayır bunlar normal şeyler değil gerçekten değil! özellikle şimdi ki gençlikte görülen dini geri kafalılık sanma yada dinsizlik anlayışını benimsemesi. bunlar normal şeyler değil ve böyle düşündüğüm için geri kafalı bir insan olduğum düşünülüyorsa evet ben geri kafalıyım.
insanın dünyadan ve kendinden tiksinmesi durumundan ve gerçeklikten kaçıştan kaynaklanan durum. ve yeni bi durum değildir. aristodan bu yana durum isim değiştirerek hep aynıdır.
gerçek şu ki yeni dünyayı beğenmemek dönüşmesi gerektiğini ve dönüştürülmem gerektiğini söylemektir. ve dönüşüm isteği şu anın inkarıdır ki başta kendinin inkarıdır. biz beğenmediğimiz şeyin bir parçasıyız.
Çok değil onbeş yıl önce küçük bir çocuk için hayatın güzellikleri, karıncaları takip edip yuvalarını bulmak veya poşet poşet taso biriktirmekti. Bir cips paketinden iki üç tane çıktı mı mutluluktan uçardı. Üç boyutlu olanlarından bahsetmiyorum bile. Küçük şeylerden mutlu olurduk. Kavga gürültü olmazdı. Büyükler de büyük hoşgörüye sahipti. Gereksiz polemikler yoktu sözgelimi. Şimdi ne çocuklar terbiyeli ne de büyükler tahammül sahibi. Bize çocukken bir bakış yeterdi sesi kesip oturmamıza, bu şimdiki veletler tam baş belası. Ettikleri küfürler 25 yaşındaki bünyeyi tasfiyeye sürükleyebilir. 6 yaşındaki çocuğun facebook hesabı olması, üstüne bütün arkadaşlarının çıplak fotoğraflı kadınlar olması ne demektir? hangi anne babanın ürünüdür bu çocuk? Çocuk, anne babanın prestijidir."ne biçim çocuk yetiştirmişler" ayıplaması yerindedir. Kadınlar evde müge anlı izleyip çocukları doğurup doğurup sokağa atarsa olacağı budur. Savaşlar, kavgalar, hep bir itiş kakış hali, ekonomik dengesizlikler. Gitsin dünya hayatımdan.
