- yeminle süper oldu rıfat abi ya ellerine sağlık valla.
- ne o keremcim?
- abi baksana betona. taş gibi oldu valla taş. Gram pürüz yok şerefsizim. insanın parmaklayası geliyo ya. Kremşanti gibi aynı, imzamızı da atalım abi tarihi yazıp bence.
- kaşe de basalım! imza sirküsünü koş kap gel şantiyeden. mal mısın lan sen? ne alaka?
- kimin yaptığı belli olsun diye dedim abi! El izimizi çıkartsak?
- sus keremşantim sus! Holıvıttaki Şöhretler Kaldırımı mı lan bura?
ahanda var böyle bi şey.
bütün türk vatandaşının içinde yaşattığı bi pablo Picasso, bi michelangelo vardır kardeşlerim. nasıl ki bu sanatçılar eserlerinin altına gururla imzasını atarsa, biz Türkler de, beton döktükten sonra bir sanat eserini bitirmişcesine beton kurumadan tarih ve imza atırız. Atarız ve öylecene durup eserimize gururla bakarız.
Yaparız yani. evin önüne pota dikerken betona adını soyadını imzasını ve tarihini yazan babamdan biliyorum.
istediği sorudan başlamış bi de bebişim. Aferin yıldızlı 5 pekiyi...
o imza yetkisi bi tek o betonu dökene aittir. betonu döken imzasını atar da o betona başka da kimse atmasın, ayak izi çıkmasın diye hemen yanına iki boş tenekeye ip bağlayıp o bölgeyi karantinaya alır.
şu cern'deki müholar, bilim adamları, bili madamları, atom parçacıklarını çarpıştırdıktan sonra spor olsun diye bu olayı araştıracaklarmış. La Gazzetta dello Sport öyle yazdı lan geçen. Aynı gazetenin "Sabri barça yolcusu" diye yazığını da gördüm ya ölsem de gam yemem!
o değil de birden sindirella'nın babamın betonuna ayak izi bıraktığını düşündüm. kontrpiyede kalır şerefsizim adam!
