biryerde okumuştum,
ana rahmindeki bir çocuğa bilinç versen ve desenki,
"bak dışarıda, ağaç var çiçek var uçak var bilmem ne var diye anlatsan onu bekleyen hayatı ve dünyayı, o bebek diyecektirki; beni kendi halime bırakın, burada gıdam ve güvenli bir yerde barınmam sağlanıyor" o ona anlattığınız şeyleri tahayyül etmekte zorlanacaktır, çünkü görüp gördüğü hayat o içinde bulunduğu ana rahmi kadardır.
onu o ana rahminde, karanlıkta ve onun kulağını dış seslerden ve annesinin iç organlarının seslerinden koruyacak kadar esirgeyen, gıdasını tamda ona lazım olduğu kadarını annesinin vücudundan bir kordonla ona sevkeden, ve o doğduğunda ona besin ve şifa olan anne sütünü ona temin ve hazır eden allah'ın o bebeğe şefkatiyle muamele edeceği tartışmasızdır ve o bebeğe cennetini verecektir, çünkü;
"vermek istemeseydi istemeyi vermezdi"
