hayatın en berbat yanlarından biridir. Bi kere gereksizdir. bi ton adam tanıyosun nabıcan lan yeni insanı. Sonra onu tanıcan da acaba böyle desem alnır mı falan. sikerim hiç çekemem.
Genelde çok zordur. karşıdakine nasıl davranacağını kestiremezsin. o yüzden ilk önce karşıdakini tartarsın bikaç sohbetle. davranış tarzı belli olur zaten mesafeli veya canayakın gibi. ama o ilk aşama gayet zordur.
Simdi tanisicaksin da, sora yakinlasicaksin da, florte baslicaksin da, cebindeki parada bu sicakta onla birlikte eriyip gidecekte, eriyince ayrilik ruzgarlari esicekte en kuvvetlisinden, sonra bir avuc huzne bogulacaksin da... Ayrica konu cok egzotik lan..
karşı cins kavramından bağımsız yazıyorum. okullar kurslar bitip arkadaşlarla topluca gidilen toplu etkinlikler iş hayatına girince belli bir seviyeye indiğinde belli bir yaşa geldiğinizde elinizde kemikleşmiş bir sosyal çevre kalıyor. iş-ev döngüsü dışına çıktığınız zamanlarda da o kemik arkadaş grubuyla iki lafın belini kıralım diye görüşüyoruz. iş yaşamında da bulunduğunuz iş her gün yepyeni insanlar tanımanıza elvermiyorsa, yeni birileriyle tanışmak imkansız gibi. yeni birileriyle tanışamadığımız için bizden farklı düşünen pencereleri göremiyoruz, bize yeni bişeyler öğretecek, yeni hisler yaşatacak kimseyle karşılaşamıyoruz.hal böyle olunca elinizde kısıtlı süresi olan hayatınızda deneyimlediğiniz gördüğünüz anladığınız herşey az ve eksik oluyo. velhasıl istemenize rağmen durup durdururken yeni insan bir insanla tanışıp iletişim kurabilmeniz zor zanaat.
Facebook bu iş için biçilmiş kaftan , şahsen ben bir sözlük kızıyla tanışmak isterken beni bu ağa düşüren facebook'u buradan lanetleyip , sözlük kızlarına selam ederim .
