olayı dramatize etmenin daniskasıdır. yoktur hüzün müzün, altı üstü, götü başı, hepi topu yolculuktur. can yücel benim göbek adım, emrah a ağlamayı ben öğrettim diyen bünyelerin manipülasyonudur.
ozellikle trenle giriliyorsa o kente o huzun bambaska bir yer edinir kiside. ankara'nın karlı ve engin bozkırlarında gunesin dogmasına ramak kala sıcacık bir kahveyle huznunuzu paylastınız mı sizden iyisi yoktur dogrusu.
varılan yer manisa yönünden izmir ise tepeden körfezi ve hilton oteli'ni görmek "artık bana bir şey olmaz" dedirtebilecek kadar güvenilir ve huzur dolu bir his verir. gözü dolar insanın.
