kuşkusuz türkiye gerçeklerinde küçük keyifler bile pahalı olduğundan çoğu zamanın evde geçeceği bir hayata başlamaktır. ne hayali ? ne tatili ? ne amerikası ?
insan hafızasını silemediği sürece na mümkün olan olay. defalarca şehir değiştirdim. geçmişte ki insanlarla bağımı kopardım. sonuç? kafamda ki anıları silemediğim için yine hep mutsuz oldum kafam dönüp dolaşıp beni tekrar tekrar geçmişte yaşattı.
çarşambadan da başlanmaz ki, neyse yine pazartesiyi bekleyeceğim anlaşılan...
--spoiler--
artık akşamları kahve ve kitap keyfi yapıyorum ve işaret parmağını şakağıma dayayıp, bir büyük yudum daha kahve alıyorum ve düşünüyorum... işte huzur.
sabah işe gitmeden önce 25 dakika kültür fizik, oh mis gibi hava, ne güzelmiş yaşamak.
yatağımı toplamayı ihmal etmiyorum, ah vatsap mesajı geldi, yakin arkadaşım kızı nera eva vera'nın kahvaltı vidyosunu atmış, çok şirin ve çok zeki çocuk gerçekten...
tükandayım. yeşil elma ve bol su ile güne başlama keyfs...
--spoiler--
