uykusuzluğumla geceyi gündüze bağlarken, yarın yeni bir sabaha uyandığımda lütfen önceki günlerden farklı olsun diye dilek dilemem, belki de mutsuzluğumun en büyük ispatı. içinde bulunduğum her neyse onun bütün çeperlerine şiddetle vurup, oradan kurtulmak şu an için tek temennim.
her yeni gün = insanı hayatta tutan yeni bir " belki " umudu, her gün sonu = yine aynı insanı bıçak sırtında hayattan iten " paramparça" olmuş umuttur.
