şu an da istediğim tek şey işte bu. kendi hayatımı kurmak, beni üzen, yıpratan herkesten, herşeyden uzaklaşıp, yeni bi şehirde yepyeni bi hayata merhaba demek istiyorum. evet, çok istiyorum.
hayalimdir. zor olsa bile yine de umut ışığıdır. yeni ortam, yeni arkadaşlar, yeni ev... ama önce yarım kalan işler bu şehirdeyken bitmeli. yoksa istediğin kadar çırpın orada da sorunlar bitmiyor maalesef.
"baska diyarlara, baska denizlere giderim, dedin.
bundan daha iyi bir kent vardir bir yerde nasil olsa.
sanki bir hukumle yazgilanmis her cabam;
ve yuregim sanki bir ceset gibi gomulmus oraya.
daha ne kadar curuyup yikilacak boyle aklim?
nereye cevirsem gozlerimi, nereye baksam burada
gordugum kara yikintilaridir hayatimin yalnizca
yillar yili yiktigim ve heder ettigim hayatimin.
yeni ulkeler bulamayacaksin, bulamayacaksin yeni
denizler.
hep pesinde, izleyecek durmadan seni kent.
dolasacaksin
ayni sokaklarda. ve ayni mahallede yaslanacaksin
ve burada, bu ayni evde agaracak aklasacak saclarin.
hep ayni kente varacaksin. bir baska kent bekleme
sakin,
ne bir gemi var, ne de bir yol sana.
nasil heder ettiysen hayatini bu kosecikte,
yiktin onu, iste yok ettin onu tum yeryuzunde"
yeni bir şehir ve yeni bir hayat olabilir.. yeni insanlar da olabilir.. ama sen yeni olamazsın, geçmişin yeni olamaz..bu yüzden birşeylerden kaçmak kurtulmak istesek de biz aynı biziz, kaçmak bir işe yaramaz...
