sessiz sedasız evde otururken telefonunuz çalmaz, kalbinize bir ağırlık çöker, üzülmekten kendinizi alamazsınız, engelleyemezsiniz üzülmeyi. yalnızlık başlamıştır.
ikiye ayrılır yalnızlık:
1. kendi seçiminiz olan yalnızlık:
bu tür yalnızlıklar başınızı dinlemek hayatınızda biraz huzur bulmak için yaptıgınız bir tercihin sonucu oldugundan acı degil huzur verir. mis gibi tek başınıza yasarsınız. kendi düzeninizi kurar, kafanıza göre takılırsınız. gereksiz insanların cep telefonunuz yoluyla basınızı sisirmesinden de kurtulmak isterseniz telefonu da kapatmanız tavsiye edilir. (bu arada bir de avea var tabi. yalnızlık arayan adama kontör paylaş bilmemne mesajları atar. ne paylaşması birader ya!) fazla uzatmamak gerektigi gibi ara ara tekrarlanmalıdır da. iyi gelir bünyeye.
2. basınıza kalan yalnızlık:
bu tür ise genelde seçimle degil felegin darbesiyle yalnızlıgın iktidara geçmesiyle olur. yani bir nevi terkedilmedir. * bu durumlarda yalnızlıgınızdan kurtulmak için ona buna yapışkanlık etmek, yapılması gereken en son şeydir. çünkü sadece biraz daha terkedilmenize, bu durumu atlattıgınızda sizden kaçan insanlarla sarılmış olmanıza neden olur. yapılması gereken yalnızlıgı dibine kadar içine çekmek, depresyonun tadını çıkarmak, ve sonunda bir sabah sapasaglam uyanmaktır. iltihap akıtılmış gereken acı çekilmiştir. vakit yasama vaktidir.
not: bu arada dogru yazılısı yalnızlıktır. sen! yeni başlayan! sakın yanlızlık yazayım deme.
yalnızlık dünyanın en kalabalık duygusudur. sararmış duvarların kapladığı bir odada geçmişin bütün hayaletleri ordularını toplar ve üstünüze gelir. size sadece duvarın dibine sinip küçülmek kalır.
önce keyifli gelir iyi hissedersin, sonra gözün nesnelerin duraganlıgına takılır, zaman yavaşlar, kalp atışları daha seyrektir. bilmek istemessin başka hayatları, bencilleşirsin. kendi alanını yaratırsın kimseyle paylaşmak istemeyeceğin bir süre sonra buna kaptırırsın kendini umursamassın, kanın çekilmeye başlar, göz kapakların yavas yavas agırlasır tam sona yaklstıgını düsünürsün biri tutar elinden çekip kurtarmak ister seni ama o kadar alışmıssındır ki sen onu kendi yalnızlığına hapsedersin...
ya kendinize olan güveniniz yerine gelecek ya da aşırı derecede özgüven kaybı yaşayacaksınız. ikisinden birisi illa ki olacak. yalnız olduğunuzu farkedince bir özgüven sorunsalı yaşıyorsunuz. eğer güveninizi kaybederseniz, depresif günler yakındır hem de yarından yakındır. depresyona hazırlıklı olunuz.
ha bir de inanılmaz bir boşluk hissediyorsunuz kendinizi bomboş hissediyorsunuz, lanet bir duygu. yani ben öyle hissetmiştim, ben hissettim diye siz de hissedeceksiniz diye bir hadise yok.
önce çok dikkat edin kendinize, hasta olmayın yeter, en zoru o çünkü geri kalan bir şekilde hallediliyor daha doğrusu yalnızlık öğretiyor merak etmeyin. başarabilirseniz bir süre sonra çok güçlü olmaya, yalancı kalabalıklar içerisinde yalnız olmadığını sanan asıl yalnız olanlara gülüp geçmeye başlıyorsunuz.
yeni başlayanlar için hayat gibidir aslında. yeniden tanımlamışsınızdır hayatınızdaki bir çok şeyi. en başta para ve ödenmeyen faturaların yarattığı gerginliklerden kurtulmuşsunuzdur. çevrenizdeki onca kişinin kuru bir kalabalık olduğunu keşfetmekte gecikmezsiniz. iyi değildir lakin. "gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül bir dost ister kahve bahane" diyerek gerçekten dost olduğuna inandıklarınızın yanında alırsınız soluğu. kaç tane ise artık yürekten dostunuz.
4 numaralı istasyon, bir diğer adıyla uludağ istasyonundaki bu oryantasyon başlığı seni yönlendirecek:
öncelikle hoşgeldin! Yalnız olmak kendini geliştirmek, yeni ufuklar aramak için mükemmel fırsattır. Her şeye vakit vardır. Kendinle tanışıp sevmeye bile başlayabilirsin. Eğer kendinle tanıştığında onu sevmediysen, onu sevilecek kıvama getirmek için uzun bir yalnızlık dilimi kaparsın kendine. Bu süreçte okuyacağın nietzsche kitaplarının sana yardımı olacaktır.
He yok sen "yalnızım ben, çok mutsuzum böhü böhü" diye ortada dolanacaksan, bu ufuk meselesi olmaz tabi. Ama dur, bir çevrene bak. Saçma sapan insanların arasında olmaktansa, yalnız olmak iyidir, en iyisidir. Yok o insanlar saçma sapan değildi, süperdi de seninle bağlarını kestilerse, kendinin saçma sapanlaştığı gerçeğini kabul edip, işe sıfırdan başlamak lazım. Her şeyden önce;
"Kendi alevinle yakmaya hazır olmalısın kendini
Önce kül olmadan, nasıl yeni olabilirsin ki?" *
yalnızlık için ön bilgi faydasızdır. ne anlatılanlara benzer yalnızlık ne de daha önce görülenlere.kapkara dipsiz kuyuya benzer ne düştüğünüz duyulur ne de bağırdığınız.
başta afallatır. sonra alışırsın sanki hep yalnızmışsın gibi, doğduğundan beri... üzülmezsin yalnızlığına artık. bir zaman sonra koymaz yalnılık. yalnız değilmişsin gibi gelir. hayat daha da güzelleşmiştir. kuşların sesini daha net duyabilirsin belki de...
soyutlanmışlıktır. kendi bedenini terk ediştir, en çok sevildiğiniz yerde bile mutlu olamamaktır, aklın kendi kimyasına isyan edişidir. bir süre sonra alışkanlığa dönen kötü bir virüs gibidir, sessizce fark ettirmeden yaklaşır size tüm bedeninizi kaplamadan onun orada olduğunu anlayamazsınız fark ettiğiniz anda çok geç olmuştur, çevrenizdeki herkes gitmiş bir başınıza kalmışşsınızdır. hayatın tekil bir yalnızlıktan ibaret olduğunu anlarsınız. kabullenmek yada o yalnızlık içinde boğulmak gereklidir.
ilk başlarda yani damdan düşmüşlük halleri içerisinde iken insan için ince bir sızı, besbelli bir acıdır yeni başlayanlar için yalnızlık. ancak hayatınıza her ne şart altında olursa olsun ve her kim girerse girsin bilin ki bir süre sonra mutlaka yeniden yalnızlığınızı özlemeye başlayacaksınızdır.
