an itibari ile royal albert hall'da ve davit gilmour tarafından verilen "remember that night" dvd sini izlediğim ve de bu kişinin; halen uyesi olduğu topluluk.
bütün albümlerini bir kerede dinlemeye kalkmayın. aman diyeyim. lost tadı yakalamaya çalışmak kara cahillik olur. sindire sindire. kendinden birşeyler bulup bağımlısı olmak isteyenler için müzikten öte bir keyifdir.
eğer yalnızca wish you were here veya another brick in the wall dinlediysen(hadi bir de hey you olsun), ortamlarda hacı ben pink floyd dinliyorum çok abstract çalıyorlar falan diyen bir wish you were here pink floydcusu isen hiç zahmet edip de başlama seni derdest edecek bu yolculuğa. Hem kendi iyiliğin, hem bizim akıl sağlığımız hem de dünya barışı için çok elzem bu söylediklerim. Hemen göze batıyorsun ortalıkta böyle konuştuğunda, siktiri çekiyoruz hemen sana. Güldürtme kendini elaleme, mutlu mesut bir halde ismail yk dinlemeye devam et. Pink floyd dinleyeceğin zamanı kendin seçemezsin. Hayırhah bir floydian olmak için meşakkatli bir arayışın sonucu ulaşılmalıdır Pink floyd'a.
sağlıklı bir dinleyici olmak istiyorsanız önce vücudunuzdaki ve psikolojinizdeki enerjiyi boşaltmanız gerekecek... bu anlamda "money" ile başlayabilirsiniz. güzel bir deşarjın ardından boşalan enerjinin yerine alabildiğine sükunet dolduracağız...
bu noktada yardımımıza wish you were here yetişecek(oldu da kıyıda köşede bir enerji kırıntısı kaldıysa onu atmaya da yardımcı olur), istersen hiç çekinmeden eşlik edebilirsin yüksek sesle...
evet şimdi seri bir şekilde devam edeceğiz. sırasıyla:
marooned, one of these days(burası bütün direncin kırılacağı, kendini tamami ile teslim edeceğin yer olacaktır. dini inançlarını, garantiye almış olmalısın, uyarayım*), paintbox, comin back to life(bu bir gereklilik bu noktada)...
the wall albümü tamamen dinlenmelidir. sonra time, wish you were here, high hopes, shine on you crazy diamondi marooned adlı şarkıları dinlenmelidir. bu şarkılardan sonra david gilmoura hayran kalmadıysanız, bir daha pink floyd dinlemeyin.
