- taksimi istiklalden ibaret sanmayın.
- istanbul kızlarının götü tavandadır, kendi hallerine bırakın.
- akıllı olun, her gülümseyeni dost bellemeyin.
- burada herkes delikanlı geçinir ama ilk fırsatta bıçak çekerler, şaşırmayın.
- cüzdanınıza dikkat edin.
- gezilecek görülecek çok yer vardır,keyfini çıkarın.
sokağın ortasında çıkarıp cep telefonuyla konuşmayın. güvenli olduğundan emin olduğunuz yerlerde telefon kullanın, mazallah bir anda alır giderler fark etmeden...
özellikle tek başınaysanız akşam 10'dan sonra fazla dışarı çıkmayın. çıksanız dahi bildiğiniz yerlere ve mümkünse arabayla gidin. sokak tehlikeli olabilir. özellikle beyoğlu'nun arka sokaklarında çok dikkatli olun...
hep kötü şeylerden bahsedecek değilim tabi, bir istanbul manyağı olarak ortaköy'ün manzarasına karşı çay içmeyi ihlal etmemenizi öneririm. bunu ertelemeyin. zaten bir kere yaptıktan sonra hep isteyeceksiniz...
çamlıca'yı mutlaka görün, kışın çok daha güzel olur...
moda sahilde oturup bira için, şarkılar söyleyin. kimse karışmaz, dönüp bakmaz. kafanıza göre takılın. bu topraklar üzerinde, kısıtlı da olsa en özgür olabileceğiniz şehirde olacaksınız çünkü, bunu unutmayın.
baştan zor gelir, yorucu gelir, doğrudur da ama öyle bir büyüsü vardır ki, tüm o zorluklarıyla, trafiğiyle, kalabalığıyla, her tipten insanıyla seveceksiniz bu şehri. insanın elinde değil bu. iki gün uzakta kalsa özlüyor insan bu stresi, manyaklık değil de nedir bu? iyi ki burda doğup büyümüşüm ve yaşıyorum...
adres sormak için en iyi yol iett şöförlerine danışmaktır.
sokakta satılan mardin usülü midyeleri sakın denemeyin.
istanbula geldim sınıf atlayayım, tarz sahibi olayım, şekil yapayım demeyin bu şehir çok pis yapar dönmeleri.
istanhullu oldum deyipte sosyete havasına sakın girmeyin kesin kötü yola düşersiniz.
adab-i muaşereti iyi öğrenin, uygulayın. * yürürken otururken otobüsteyken kısacası toplum içinde tespih sallamayın bilinki size ilk küfreden dusunenadamdır.swh
her an herseye hazırlıklı olun, misal iett otobüsünde size saldıran kokoş kadınlar her zaman olacaktır. sakın cevap veripte meseleyi uzatmayın sakin olun, muhattap olmayın bi süre sonra kendi susacaktır.
şimdi istanbulu özetle inceleyerek bu çaylak istanbullulara yol göstermek lazım.
sevgili gençler, öncelikle şunu bilin ki istanbula alışmak bir an ile yıllar arasında değişir. bazıları çok kolay adapte olurken bazıları yıllar geçsede alışamaz. ama şu vardırki bir kere gelen bir daha gidemez. bu şehir mafyadır. elini veren götü kurtaramaz. öncelikle bunu öğrenin. daha sonra ise her yerde duyduğunuz trafik sıkışıklığı olayını gözünüzde canlandırmayın bile o kadar geniş hayal gücünüz olamaz. yaşayın ve görün diyeceğim ama yazık.
trafikle ilgili bir kaç küçük kural vardır bu şehirde. hava güzelse ve haftasonu ise dışarı çıkma, çıkıyorsan kimselerin gitmeyeceği yerleri öğren oralara git. yoksa eve ertesi gün dönersin. hafta içleri sabah işe mi gideceksin. iş eğer 9 da başlıyor ise ve yürüyerel gidemeyeceğin mesafede ise nerde olursan ol en geç 1 saat kala evden çık. eğer ki kıta değiştireceksen, okumak için ya da iş için, kesinlikle vapur kullan ya da uykundan feragat edip sabahın 6'sında otobüse bin. o saatte yollar kısmen boş oluyor.
gezicek yer çok var bunları sorarak değil, gezerek kendi hislerine güvenerek bul. kimsenin istanbullu olmadığını unutma. yoldan 100 kişi çevirsen 99 u başka şehirlerde doğmuştur. sendne farkları yok yani. he eğer iki üç nesil ya da daha fazladır istanbulda olan bir kimse bulursan işte o zaman sevinebilirsin nadir bir ırka rastladın demektir. neyse gelelim istiklal caddesine. her yıl bir değişiklik görebilirsin orda, ayrıca taksim meydan girişindeki panzerler ve polislerden tırsma onlarda insan. ayrıca istiklal caddesinde ne yöne gidersen git insanların çoğunluğu senin zıttın yöne giderler buna alış. anadolu yakası için bağdat caddesi ve kadıköy ilgini çekebilir. tarzın önemli burda. param var diyorsun bağdat caddesi tam senlik. he birde unutmadan bağdat caddesinin en büyük kuralı araba ile geldiysen son ses müzik açık olacak.
yaz yaz bitmiyor dimi bu istanbul. bir kaç küçük tavsiye daha vericem ve gidebilirsin. yazın sahil kenarları ile istanbulun kuzeydoğusu yani polonezköy, şile, ağva gibi yerlere kesin bir kere git. kışın çamlıca tepesine çık, kar varsa o manzarayı kaçırma. baharlar önemli değil bahar denen mevsim kalmadı çünkü.
kısacası falan yok bu şehrin yaşayıp öğreneceksiniz. bu şehir adamı yutabilirde, kral yapabilirde. sadece doğru yerde doğru zamanda olmayı bilmeniz şart. hadi iyi istanbul yaşantıları size.
- üniversite okuyacaksanız, evinize en yakın olan üniversiteyi seçmeye gayet edin. * x üniversitesi daha iyi ama daha uzak lafını unutun. bir yerden bir yere gitmenin çok riskli olduğu malum. yol, trafik, kalabalık, gasp... arkalara doğru ilerleyelim dendiğinde daha nereye gideceğiz kardeşim diyin. adet böyle. ama otobüse bindiğinizde arkaya doğru ilerleyin. size yol vermeyenlerle çarpışın.
- doğası, tarihi manzarası bambaşkadır, tadını çıkarın.
- araba almayın. hem istanbul'da yaşayacağım hem de araba kullanacağım diyorsanız, aracınızı ya gece kullanın ya da yalnızca bir yere gezmeye giderken kullanın. her gün işe/okula gidip gelmek için kullanacağım derseniz, demeyin.
- istanbul'un gecesi bambaşkadır. hele ki geceden sabaha doğru vakit geçirirseniz, başka yere gitmek istemezsiniz.
- otobüste yolculuk yaparken birileriyle tanışmayın. mazallah, her gün aynı yere gidip geliyorsanız o kişiyle ömrünüz boyunca türkiye-amerika üzerine konuşur durursunuz. yolunuz biter de siyaset bitmez.
- yemek yiyeceğiniz lokantalardaki metal çatal/kaşık/bıçakları kullanmayın. mümkünse yanınızda plastik kaşık taşıyın; yahut lokantayı uyarın, plastik eşyalar kullanmasını söyleyin.
- arkadaşlarla şurada sabalayacaz, diyorsanız araçsız gitmeyin. her an ne bok olacağı belli değil.
- fotoğraf çekmeyi seviyorsanız, fotoğraf çekecek çok ortam vardır; fakat fotoğraf makinenizi yanınızca almayınız(!), çaldırabilirsiniz. abarttım biraz en iyisi: fotoğraf çekmek gibi amacınız varsa tek gezmeyin.
-Kesinlikle akbil edin.
-millet caddesini tramwayla geç yoksa trafikte kanser olabilirsin.
-Toplu taşıma araçları ne kadar dolu olsa da oraya sen de sığarsın kapı önündekileri arkaya itmeyi dene ayrıca araç paket halde diye fordçuluk (bkz: Fordus magandus) yapma, senin de annen kardeşin sevgilin vs binebilir onu düşün.
-taksime içmeye gidersen kesinlikle (bkz: ritim bar)a girme keza biran sulu gelebilir, ayrıca garson seni masandan kaldırıp başka küçük bir masaya geçirebilir.
-bir kaç kez kaybolmayı dene güzel oluyor.*
istiklal caddesi'ne çıktığınız zaman "anam bu ne lan, cennette miyim" diye düşünmeyin, sadece istanbul'un en güzel yerindesiniz, onlar da huri degil, beyoglu kizlari.
asla istanbul' un esiri olma. gece boğazın görünüşünden etkilenip bir daha asla bu manzarayı unutmayacağım deme, çünki başka şehirde yaşadığında bu özlem insanı çıldırtıyor.
moda kafelerine çok takılma, her seri sonunu ucuzluk sanma ( kadıköy boğa meydanı en uygun yer )
birde istanbul' u şımartma ve kafanda büyütme, yapıştımı yakana bırakmaz.
Işıklar söndüğünde para kazanmak için fahişelerin,
Boş sokaklarında çıplak ayaklarıyla kimsesizlerin,
On binlerce evlerin içinde, bir garip hayatların yaşandığı,
Sabahları vapurların, geceleri taksilerin çalıştığı,
Gün içinde defalarca camilerden ezan seslerinin yükseldiği,
Karanlık çöktüğü vakit ışıl ışıl olan köprülerin var olduğu,
içinde her tür yaşamı barındıran yaşlı bir şehirdir.
araba kulanmayı biliyorsan bile yinede bilen biriyle test sürüşünün yapılması gerektiği şehirdir. stresi büyüktür. Koşuşturması çoktur. Yere düşünce vuranı çoktur. yukarlara çıkınca da pohpohlayanı. Boyle birçok kötü yönleri sayılabilir.
Sosyal yaşantısı iyidir. bir boğazda emirganda çay içmek mesela, ya da taksimde sokak ortasına alkol almak. Vapurla beşiktaştan üsküdara geçmek.
Kısacası acısıyla tatlısıyla yaşamak lazım bu şehri.
