istanbul'un genellemeler ile anlatılacak bir şehir olmadığını kafanıza sokun. her şeyin alabildiğine çeşidi vardır ve asla hiçbir şeyi genelleyemezsiniz. evet, trafiği de. şile'de trafik sorunu yoktur keza, 3. levent'te de yoktur.
izmir'in ne kadar güzel bir şehir olduğunu anlatmayın bize, bayıyoruz.
istanbul'dan nefret etmek için tonla sebebiniz olacak bir izmirli olarak. sorunun istanbul'da değil, sizin istanbul'a adapte olamadığınızdan kaynaklandığını unutmayın.
bir de kamlumbağa gibi yürümeyin kaldırımda, hızlı olun. istanbul nüfusunun ciddi kısmı bir yere yetişmek zorunda olmasa bile acele etmektedir.
yeşil dalganın var olduğu istanbul sokaklarına yeşil ışıkta bile 1-2 saniye bekleyen izmirli arkadaşlarımızın sarı yandığında korna sesine alışmaları gereken 15 milyon nüfuslu şehir. aynı zamanda beşiktaş dolmuşlarıyla ünlü olan bir yerdir bu istanbul.
izmirlilerin istanbulda kaybolmalarını engelleyecek tanım.
yakında bütün türkiye'nin istanbul olacağı da artık kesinleştiğine göre;
-istanbulda ilk dikkat edilecek şeyin cüzdanınızın ya da telefonuzun güvenliği olduğunu unutmayın, istanbul'a ilk gelenler (hele ki de yeni geldiklerini belli ediyorlarsa) genelde çanta, cüzdan ve telefon mağduru olurlar. bu tür eşyalarınızı sağlam bir yerde taşıyın.
- yolları ve adresleri öğrenci kılıklı kişilere veya taksicilere sorun.burada yıllardır yaşayanlar genelde sadece iş-ev yollarını bilirler o yüzden ya tarif edemezler ya da bilmezler.
-otobüslerde cep telefonun açik kalabilecegini bilin.
-minibüslerde haddinden fazla yolcu alinmasini, geldigi yerde ayakta yolcu almayan minibüslere alismis biri olarak normal karsilayin.
-yaptiginiz herhangi toplum zarari hareket için çevredekiler tarafindan uyarilmayacaginizi bilerek rahat rahat istanbul' un içine edebilirsiniz; ancak siz izmirli olarak bunu yapmassiniz; orasi ayri.
-kültür soku yasamamak için kendinizi çok igrenç bir yere gidiyormus gibi hazirlayin; zamanla istanbul' un güzelliklerini kesfedecek ve zevkinize göre hayatlar yasayabileceksiniz(mi acaba)
buradaki mallar içine sosis-sucuk-kaşar boca edilen bildiğimiz izmir'in meşhur karışık sandviçine kumru derler. gerçek kumrunun ne olduğundan bihaberdir hepsi. eğer sabah kahvaltısında kumru yediğinizi söylerseniz aval aval bakarlar yüzünüze...
akbil denen aparat hiç konuşmaz. "acaba içinde para mı yok", "noldu aldı mı şimdi?", "geçeyim mi, bitti mi, bu kadar mı?" diye düşünmemek için otobüslerdeki ekranı iyi takip edin. sesleri ezberleyin. öyle izmirdeki gibi "bakiyeniz yetersiz" ya da "lütfen kartınızı tekrar gösterin" gibi diyalog içeren uyarı beklemeyin. pavlovun köpeği gibi sese duyarlı olmalısınız.
ancak otobüs şöförlerinin geneli sorduğunuz soruya gayet iyi niyetle cevap vermeye çalışırlar. aynı anda 4 kişiye yer tarif edebilirler. izmirdeki şöförlerin geneli gibi sadece bıkmış, bezmiş bir halde kafa sallamazlar.
en önemlisi ise sanılanın aksine durağa otobüs gelince kapıya doğru koşmayın. gayet medeni bir şekilde sıraya girin. ben bizzat bunu yapıp "nooluyo niye kimse kapıya koşmuyo" diye şaşırıp karizmayı çizdirmemek için başka bir yere koşuyormuş gibi yapıp otobüsü kaçırmıştım.
iki nokta arasındaki en kısa yol düz bir çizgidir gerçeği istanbulda tamamen yanlıştır. iki nokta arasındaki alternatif yollar, günün hangi diliminde olduğun gibi etmenleri göz önüne alarak gideceğiniz yerin ne kadar süreceğini tahmin ettirin. ona göre yanınıza yiyecek, radyo, pijama falan alın. *
ha bir de simide gevrek, çekirdeğe çiğdem diyin ama otobüse otobüz demeyin.
metroda da bizdeki gibi seksi hatun sesi ile yönlendirilmeyi beklemeyin. "bok vardı da geldin bindin bu metroya" ses tonu ile karşılanacaksınız üzerinize alınmayın.
