hiçbir zaman yapmadım yapmam da. çok acıklı bir şey lan.
bebeğim insanlar üçe ayrılır, bilir misin?
kitap okumayanlar, kitaplara kalbi gibi bakanlar ve ara sıra okuyanlar.
sen de kitaplara not yazanlardansan vazgeç bu alışkanlığından. dün adığın kitaba tarih ve mekan yazmak, bundan 10 yıl sonra çok canını yakar zira. muhtemelen şu an birlikte olduğun adamla evlenmemiş olacaksın. muhtemelen şu an hayalini kurduğun işi yapmıyor olacaksın. muhtelemelen şu an yaşadığın şehirde yaşamıyor olacaksın. muhtemelen, muhtemelen... kendine eziyet etme.
ayrıca arkadaşına kitap alma asla hediye olarak. hadi bi ahmaklık yaptın da aldın, asla not düşme o kitabın üzerine. çünkü o kitap, bi gün bir hayalin ya da sevgilinin peşinden şehri terk eden arkadaşın tarafından kaybedilecektir. sonra saçma sapan bi sahafa, sonra da kitap dostu ama saçma sapan bi adamın eline geçecektir. arkadaşına yazılan not, artık sizin olmaktan çıkıp, 2011 yılında plak dinleyen kolpa romantik bir adamın hakimiyetine girecektir.
belki de boş konuşuyorumdur. iliğimize kadar tecavüz eden teknoloji, yakın zamanda kağıt üzerine yazılan kelamların sonunu getirecektir belki de.
her zaman yaptım, yaparım da. çok dokunaklı bir şey lan!
dokunaklı; çünkü kitap aslında insanın kişisel tarihidir. okumayı alışkanlık haline getirmiş biri kitaplığını kurcaladıkça tarihini görür. her tarih bir dönemi, her dönem farklı insanları, her insan olayları hatırlatır. bunlara da anı derler sanırım.
şu an birlikte olduğun adamı hatırlarsın mesela.
"o zaman ne hayaller kurardım bak şimdi hangi işi yapıyorum." dersin.
o zaman yaşadığın şehri hatırlarsın.
......
kendine eziyet değildir bu, sadece geçmişe yolculuktur.
bu yolculukta en iyi yol arkadaşlarından biri kitaplarsa eğer aldığın notlar eziyet gelmez sana.
teknolojinin tecavüzüne de bir başkaldırıdır belki bu, kim bilir!
yegane aliskanligim. kitap alirim direk isim soyisim yer tarih yazarim ilk sayfasina. o anki psikolojime göre de ya begendigim bir sözü ya da okuyup kitap bitince; kitaptan begendigim, üzerine düsündügüm sözleri yazarim.
artik o kitap benden bir parca olmustur *
ve bayilirim ödünc aldigim kitaplarda bu vb. hatiralar bulmaya.
hediye ettigim kitapta da ilk ve son sayfanin yani sira, bölüm sonlarina da bölüm icinden sözler yazarim ya da o bölümle ilgili kendi fikrimi. Benden hediye kitap alanlar da cok seviyorlar bu durumu. ha kitap karalanmaz diyenler olabilir ama benim yakin cevremde öyle bir arkadasim yok sükür
bende kitapta geçen hoşuma giden yerlerin altını çiziyorum, çok fazla hoşuma gittiyse en arkadaki boş 2-3 sayfaya yazmaya başlıyorum.
sevdiğim karakterlerin özelliklerini yazıyorum.
en sona bi de kendimce ufak özet çıkartıyorum, yazma yeteneğim gelişsin diye.
kitapta bir bilgi varsa onunla ilgili biraz araştırma yapıp sağına soluna yazıyorum.
güzel sözler geçiyorsa kitabın ilk sayfalarına yazıyorum.
son hali her tarafı yazılarla dolu bana ait bir şey çıkıyor ortaya. işte o zaman gerçekten kitaptan bir şeyler öğrenmiş gibi hissediyorum.
kitapta gerçek anlamda okunmuş gibi hissediyodur muhakkak.
2 senedir kazandığım bu alışkanlığı ilk atatürkte böyle okuyormuş diye yapmaya başlamıştım.
şu an kitabı elime alınca istemsiz yanıma kalemde alıyorum.
parası olan parasıyla, karısı olan karısıyla, bi boku olmayanda kitaplarla oynarmış. evet.
Dedemin kitaplarina goz atarken fark ettigim şey idi. O kadar guzel el yazisi varmis ki.. "dostum mehmet'in haydarpasa'da iken hediye ettigi kitap", "yilbasi gecesinde aldigim en guzel hediye" vsvs tarzinda bir suru notlar aldigini gordum. Dedecigim o kadar arkadas canlisi, okumayi ve istanbul'u seven ve yardimsever insanmis ki, keske tanisaydim diyorum hep. Dedemin bu aliskanligini ben devam ettirmek istedigim icin ara sira ben de notlar alirim kitaplarimin ilk sayfasina. Fakat dedem gibi oyle cok ozel olmuyor tabi aldigim kitaplar. Netten siparis ediyorsun geliyor. Bir ruhu yok. Ama ben de kendimden sonraki nesil icin guzel bir kutuphane birakmak istiyorum. Okusunlar annelerinin, ananelerinin, babaannelerinin kitaplarini. Gerci o zamana her sey digital olur. Bunu gerceklestirmek istiyorum yine de.
