zor ve bir o kadarda komik olan durumdur..
bir anlık hevesle şirin bir hayvan almıssınızdır (sahsen ben hemstır almıstım) fakat evdekilerin nasıl bir tepki verecegi o anki hevesle hiç aklınıza gelmez.aldıgınız yeni dostunuzla eve dönerken kafanızda 'iyide ulan ben şimdi buna nerede bakacagım 'diye ikaz alarmlarmları calmaya baslar.fakat satılan malın iadesi yoktur yazan tabela gelir aklınıza.yapacak bişey yoktur.artık seve seve yada başka türlü bakacaksınızdır o hayvanata.git gide eve yaklasılır..eve gidilir ve sans eseri o anda evde kimse yoktur.derin bir ooh cekilir.ama bunun devamıda vardır.akşam üzeri ev ahalisi birer birer eve gelmeye baslar ve olaylar gelişir..
baba:o ne lan it!?!ne işi var lan evde farenin.git at onu cabuk!
ad:ne faresi ya hemstır bu.
baba:anlamam hamsır mamsır.git at yada geri ver napıyosan yap!
der ve konuyu oracıkta kapatır.artık yapacak bişey yoktur.eve gelecek aile bireylerininde verecegi tepki göz önünde bulundurularak hemstır ne yazik ki çimenlik bi alana üzüntüyle bırakılır..
baba: lan ne oynuyo o perdenin arkasında öyle?
eleman: hiiiç.
baba: nası hiç lan aha aha, euzubillaahh.
anne: bey kalk bey, oğlum sen de ambulans çağır.
Evime yaklaşık 1 sene önce barınaktan alıp getirdiğim kediye başta "gereksiz" deyip akabinde mahalledeki kedilerle bile kanka olan babama ters düşen bir durum.
