fenerbahçe-galatasaray derbisinin en güzel anıydı. roberto carlos'un bir afacan çocuk edasıyla olay mahaline deivid'in yanına geldiği andaki mimiklerine dikkat. harikulade.
fenerbahçe-galatasaray maçında yapılmış olan ve uzun yıllar unutulmuyacak gol sonrası dans. bu maç içinde bir estanteneydi. spor programlarında gelecekte jeneriklere gireceğine inandığım durum.
fenerbahçe futbolcularının motivasyonunu gösteren dans türü. adamlar mağlubiyeti bile düşünmemiş, bilakis atacakları golün bile sevincini antrenmanda çalışmışlar.
bir galatasaraylı olarak tam golün üzüntüsünü yaşayacağım anda gördüğüm tablo sonucu beni dumura uğratan, yanımda gs li arkadaşlarım olmasa kahkahayı patlatmama sebebiyet verecek gol sevinci.
22 aralık 07' fenerbahce trabzonspor maçında fenerin ilk golünün ardından tekrar yapılan gol sevinci. maçın tekrarını izleyip gollerini, 10 sarı kartı, nasıl kırmızı kart çıkmadığını ve elbetteki yengeç dansını izlemek için sabırsızlanıyorum.
aslında fenerbahçe taraftarı olmamama rağmen, futbolu seven her kişi için olacağı gibi benim içimde renkli bir kareydi. ta ki bu dansı icra etmeye çalışan brezilyalı futbolcuların arasına semih şentürkün girmeye çalıştığını görene kadar. ulan sen antipatik ne gıcık adamsın. kasap havası bile oyanayamacayğın belli, bizim düğünlere gelsen oynamaya kalksan kasten dövülür, 22 ayar burmalı bilezik bile taksan düğün pastasından yiyemezsin.
