kadıköyde united colors of benetton sponsorlu 3-5 fenerbahceli brezilyalıların, ali sami yen stadyumunda ise 25bin kişinin aynı anda yaptığı danstır. bu sene de bunu sormak dileğiliyle:
simdi mac bitmeye yakın gs'li kardeşlerimiz yavaş yavaş ayaklanmış, tırnaklarını yiye yiye akşam yemeğini de bedavaya getirmişler ve işte o anda sahneye çıkan biri bu dostlarımıza bir de bedavadan eğlencelik dans servisinde bulunuyor. e, peki daha ne istersiniz güzel dostlarım, cancağazlarıım, sevdiceğiizlerim?!
yahu işin bu kısmını bıraktım da, hani şimdi o enfes golü çaktı ya deivid şimdi. hah işte, ondan sonra süzüle süzüle iki elini yandan açıp yengeç kıvamına büründü ya, işte o an benim zevkten kaf dağı'na çıktığım an olmuştur. bırak 4 golü, 6 kasım'ı falan, o dans, o zevk, o süzülüş yeter de artar. dimağlarımızı kuruttun be de souzam.
(bkz: crazy dance in kayseri)
aslında fenerbahçe taraftarı olmamama rağmen, futbolu seven her kişi için olacağı gibi benim içimde renkli bir kareydi. ta ki bu dansı icra etmeye çalışan brezilyalı futbolcuların arasına semih şentürkün girmeye çalıştığını görene kadar. ulan sen antipatik ne gıcık adamsın. kasap havası bile oyanayamacayğın belli, bizim düğünlere gelsen oynamaya kalksan kasten dövülür, 22 ayar burmalı bilezik bile taksan düğün pastasından yiyemezsin.
22 aralık 07' fenerbahce trabzonspor maçında fenerin ilk golünün ardından tekrar yapılan gol sevinci. maçın tekrarını izleyip gollerini, 10 sarı kartı, nasıl kırmızı kart çıkmadığını ve elbetteki yengeç dansını izlemek için sabırsızlanıyorum.
bir galatasaraylı olarak tam golün üzüntüsünü yaşayacağım anda gördüğüm tablo sonucu beni dumura uğratan, yanımda gs li arkadaşlarım olmasa kahkahayı patlatmama sebebiyet verecek gol sevinci.
