bu yemin mevzu, çocukluğun en hit konularından biriydi lan. her mahallede yeminci bi çocuk mutlaka olurdu. yeminci çocuk ne demek bu arada ya? olum yüzüm falan da sarardı benim, bir şey mi oldu acaba lan. şşş sana diyorum, hiç umrunda değiliz hee kerhaneci.
demek istediğim, ota boka yemin eden, yemini ağzından düşürmeyen, "olum top auuvvvtaa çıktı. vallahi billahi bak" benzeri cümleleri en az sunay akının martılı şiirleri sevdiği kadar seven bir çocuk kontenjanı vardır her mahallede.
bir de bu adamın kontrası vardır ki o da zaten başlığın kahramanı olur.
- ya en baştaki bilyeyi vurdum.
+ hayır lan üçüncüyü vurdun sen. sıra bende çekil.
- ya vallahi billahi en başı vurdum ya.
+ sus bee yemin etme, allah yok demektir.
aha işte "+" sembolüyle dillendirdiğim çocuk, zamanında anasından, atasından yemin etmemesi yönünde uyarı almıştır. bu uyarıyı da her fırsatta söyleyerek başka bir klişe çocuk profiline imza atmıştır.
tiksinirdim bu iki tipten de. bak böylesi hem daha etkili hem daha sağlıklı:
- taç diyorum yaa.
+ hayır abi çıkmadı. vallahi billahi.
- yemin etme allah yok demektir.
^^ susun tillahınızı sikerim. top taça çıkmadı, devam! pezevenkler sizi.
edit: bak dedim sana. o iki klişe tipten biri var burda da.
