düzenli olarak yemin ettiği şeyler, yerini asla yapamayacağı şeylere bırakan güvenilmemesi gereken kişilerdir. zira samimiyet dereceleri de eksilerdedir.
neye yemin etttiğini bilen, işinin ehli adamlardır.
"annem babam ölsün ki" derdi her yemin edişinde k. amca. anasını babasını çoktan kaybetmiş. e o zaman böyle demesinde ne var ki. ağzında sakızdı bu yemin, ediverirdi hemen. uyanıktı yahu...
sözün asıl sahibi * allah bile kur'an'da yemin eder:
koskoca allah, kur'an'da 300 kereden fazla yemin etmiştir;
göğe ve yeryüzüne,
geceye,
dolunay halindeki aya,
ikindi vaktine,
akşamın alaca karanlığı üzerine,
kuşluk vaktine,
erkeği ve dişiyi yaratana (kendine yani)
kalem ve onunla yazılana,
vahiy getiren meleklere,(getiren!)
doğurana-doğurulana,
her şeyin çiftine ve tekine,
kararmaya başlayan geceye,
ağarmaya başlayan sabaha,
şahitlik edene ve edilene,
gündüz sinip gece güzüken yıldızlara,
yağmurun doğuşuna sebep olana (kendine)
göğe ve yarılan gökyüzüne,
hatta,
ikindi vaktine,
incire,
zeytin yağına,
vs.
''and olsun'' demiş!
