küçükken özene bezene yaptığım eylemdi kendisi. böyle her şeyi yer bitirir sona güzel bi lop et bırakırdım. ta ki bir gün ablam çat diye çatalı saplayıp "eheh bilerek sakladın di mi" diyip etimi yiyene kadar.* o gün bugündür yalnız değilsem yapmıyorum öyle şeyler.
yemek üstü keyif yapmaktır.
eğer önce etlerini yersem yemeğin geri kalanını yiyemeyeceğim gibi gelgiği için yaptığım eylem.
etlerini nasıl olsa her türlü yerim ama önce etlerini yersem belki yemeğin geri kalanını yemeyebilirim.
bundan dolayı yaptığımı farz ediyorum...
köftehorluktur o efendim. * malum şahsımız sona saklayıp ağzının tadını başka birşeyin bozmasını engelleme çabasındadır. böyleleri pastanın da kremşantisini, çikolatasını sona bırakırlar. *
en sevdiğin şeyi en sona bırakmaktır kanımca. kendimden bir örnek vericek olursam küçükken köfte ve patates kızartıldığında patatesi en sona bırakırdım şimdi ise tam tersi. sevdiği şeyi ilk yiyen kişilerin de tercihine saygı duymak lazım tabi.
