flört ettiğin kızı elleyip öpmediğin zaman arkandan söylenen laftır. hatta bu durumun daha ileriki aşaması için "yemeyenin malını yerler," sözü vardır.
küçüklükten beri anlam veremediğim tipik anne sözleri. ama sonra düşündüğümde buldum ki heralde yemeğin insanın arkasından ağlaması, çok doyup yemeği bıraktıktan sonra ve deli gibi acıkınca düşünüp " of şimdi önümde olsa da yesem" cümlesi söylenince oluyor.
küçükken ekmeklerin arkamdan mızmızlanıp beni anneme şikayet ettiklerini düşünüp, nefretimi kazanmalarına sebep olan meseledir. bir dönem ciddi ciddi hiç ekmek yemediğim olmuştu işte o zaman annemin ve ekmeklerin aklı başına geldi.
(bkz: yetti ulan ikiyüzlülüğünüz)
klasik ebeveyn oyalamalarından biridir. çocuk bünyede travmalara neden olabilecek kadar ciddi bir mevzuyu birkaç ufak şey uğruna harcayabilmektedirler.
küçükken tabakta yemek kalmasın diye annelerimiz tarafından söylenen o lanet söz.
Ne yazık ki genelde çocuklar da bu söze inanırlar.
halbuki "aaa yazık mendil getiriyim o zaman.sümüklerini siler" diye cevap verbilseydik yeni nesilin kilo problemi olmazdı.
ey anne adayları!
siz siz olun çocuğunuza bunu söylemeyin.
zamanla çocuk su bardağından aşağı düşer, evdeki devetabanında safariye çıkar, karasineklerle ateşkes imzalar, tuzluktan hidrojen bombası yapar, enginarlar ağlayarak bunu kovalar. bunlar dikkatle kullanılması gereken cümlelerdir.
çook eskiden bir çocuk (ismi lazım değil) ananesinin dediği bir lafa şaşmış kalmış.
"yemezsen arkandan ağlar!" yemeğini bırakıp araştırmacı kimliği sayesinde yemeği 2 saat arayla sürekli kontrol etme kararı almış. 3 gün boyunca yemeği gözlemlemiş. en sonunda küflenen yemeği gören çocuk:
-hayıyy anane hayıııyy sen yanlış biliyorsun. bu yemek ağlamıyor, kusuyor bak ıyyk! her yer kusmuk olmuş!
