?.
-
istanbul türküsü
yemenimin oyası amanın aman rengide rengine
kör olası anam vermedi beni dengide dengime
rover mermisi koy amanın aman kendide kendime
ölüyorum doslar yanıyorum doslar
bana bir hal oldu
ben yarimden ayrılalı gül benzim soldu
aksaraydan inişim amanın aman mürver ağacı
dökülür yaprağı amanın a canım kalır ağacı
hanım sizde bulunur mu amanın aman sevda ilacı.
