önüne konan yemeği yememek için her seferinde değişik bahaneler üreten yaratıcı çocuktur. bazen karşı ağrır, bazen yemeği beğenmez, bazen yemek soğuktur, bazen sıcaktır, hiç birisi yoksa ya kaşığa sığmıyordur, ya çatalla yakalayamıyordur. çocuğa yemesi için bir iki ısrar edilir, sonra da genellikle "yiyorsan ye, yemiyorsan siktir ol git" denilerek diyalog sonlandırılır.
kendisi oğlum olur. hani derler ya arkadaşlarını görünce yemek yemeye başlar çocuklar diye aynen öyle. oğlum kreşe başladı şu an en azından bize işkence yapmadan yemek yiyebiliyor.
