dün akşam yemeğimi zıkkımlanırken çorba kasemden çıktı.
çorba kasesinin içerisine parmağımı daldıracak kadar kaba olamadım ailemin yanında. ama bildiğin yemekteyiz kılıydı bu! tepkimi acaba ağzıma alıp sonrada peçete ile dışarıya çıkararak mı versem diye düşündüm bir süre. masada peçete göremeyince ondanda vazgeçtim.
durun size anlatayım nasıldı. böyle kıvır kıvır bir şey. saç kılı desem değil, taşak kılı desem "ı ıh" mümkünatı yok değil. herhangibi bir evde görebileceğimiz bir kıl değil yani. bir an aklıma "anne damak zevkime uymadı yiyemeyeceğim" demek geldi. ama alacağım cevabı düşününce ondandan da vazgeçtim.
ama mutluydum genel olarak. andy warhol'un bir gün herkes 15 dakikalığına da olsa ünlü olacak söylemi geldi aklıma. düşünsene; bir yıldız ibrahimova'dan daha meşhur bir şey kasemdeydi ve ben ona çok yakındım.
