çok duygusallaşabilirim bu başlıkta.yemekten sonra içilen çay..mutluluktur. sohbettir. ve yanında yenen bir tatlı vardır muhakkak. çocukluğumun aile akşamlarını hatırlatır, yemekten hemen sonra annemin demlediği çay. misafir gelir. dizi açılır televizyonda bir hafta önceden merakla beklenen. yemekten sonra çay içmek.. en güzel kısmı belki de günün. şimdi annemden babamdan uzakta bir yurt odasında yemekten sonra poşet çayımı sallıyorum bardağıma. ne sohbet var ne çayın kokusu. yine de güzel ama, yemekten sonra çay içmek duygusu.
edit: bu entry'i kötüleyen.her kimsen..duygusalım.ağlıyorum şuan.bunu burda yazmaktan utanmayacak kadar hem de. her kimsen..her neyse.
