daha çok herhangi bir yemekten değilde, yediği yemekten bahsederken bu lakırdı edilir. yer yer boku çıkarılsa da, bir nispet niyeti ile yapılsa da çok hoş bir laftır. özellikle yabancı birine (niyeyse) ya da sıkı fıkı muhabbetin olmadığı insanlara yediklerinden bahsettiğinde daha fazla kullanılır. yediğin yemeklere denk düşen bir mutfak anlayışı olmayanların akıllarından
''vay i.ne neler neler yiyor, bizde kuru ekmeğe talim''
duygusu uyandırmamak amaçlı da kullanılıyor da olabilir.
-nerden lan böle?
-yemekten geliyom.
-vay şerefsiz ne yedin?
-ayıptır söylemesi pideli köfte yedim bilader bol soslu
-hehehehehe
-ne oldu lan neye gülüyon?
-ya ayıptır söylemesi deyince bende adam gibi böyle zor bulunacak bişey yedin sandım.
-oğlum hergün pideli mi yiyyon sanki paran varsa kıçına don al.
-ya yokta yani ayıptır söylemesi diyince insana öyle geliyo.
-sen ne yedin de böyle tırt tırt konuşuyon?
-bilader dün gittik bi yere bi yoğurtlu kebab yedim böylesini yememişsindir. ortaya bi çoban salata, künefe de attırdım ohh mis, bide kahve yapıyo herifler öyle böyle değil.
-sus lan sus allahsız. bi daha senle yemek muhabbeti yapanın...
-ne dedim lan ben şimdi?
-ne demedin ki! hayvan herif sofra kurdun lan gözümün önünde...
-gel hacı yemek yiyeceğiz, sen de katıl.
+saol kanka ben yedim. size afiyet olsun.
-ne yedin ya. gelsen ne olur.
+ayıptır söylemesi dolaptaki dolmalarla, aşureyi yedim. saltadan da tırtıkladım. şerbet de varmış yarısını içtim kalan kısma da tükürdüm.
-vay şerefsiz!
+hoop ayıp oluyor ama.
