hayat şartlarına yenik düşmüş insanlarda baş gösteren çok acı bir durumdur.
öğrencisini veya yarın bankadan para çekecek olan şahısları atlıyorum. onlar illaki bulup buluşturur yerler birgün sonrasında ama ya diğerleri? sermayesi olsa gecenin bir köründe millete sıcak kestane satmak için bile can atacak olan kişiler gecenin bir yarısında bırakın çoluk çocuğuna yemek götürmeyi, kendi yapışmış midesini esnetecek kadar parası yok. atıyor elini cebine, dünden kalmış ıslak bir mendil ve çöp. bir baba düşünün böyle ya, düşünün nasıl yanıyodur içi. çocukları ülker gofret istemezmiydi eve geldiğinde ondan? pizzası olsun, hamburgeri olsun almak istemez miydi ev ahalisine... vardır herkesin çevresinde böyle zorluk çeken illaki. bazen kıçımı devirip sıcacık yatağımda yatarken düşünürüm böyle işte. nasıl yapıyolar bu soğukta, dışarda aç susuz diye. zor uyuyorum sözlük.
