bir bakıma hayatın anlamının düşünüldüğü ana denk gelmektir. öncelikle bununla herkes karşılaşmamış olabilir. pişen bir yemeğin içine usta aşçılar soğanın tam ortasını yani cücüğünü bıçak değdirmeden atarlar. işte yemek yerken şanslı iseniz o nimet tabağınıza düşmüştür ve size selam durmaktadır. o güzelim nimeti gördüğünüz lahzada kutsal bahşettiğiniz herşeyi anar, sabırsızlıkla yemeğinizin hangi elzem parçası o nimetle el ele tutuşsa da damağınıza layık olsa diye gözden geçiriverirsiniz. hemen akabinde kaşığınızla fezaya yollanan roket hızında ağıza pas atar, geri kalan çiğneme işlerini gözlerinizi kapayarak, belki de o anda şükürler ederek haz kelimesinin kökünü bizzat yaşayarak öğrenmiş olursunuz. *
