zaman zaman çok eğlenceli zaman zaman işkence gibi gelen bir iştir. eğer bir arkadaşına veya ailene yemek hazırlıyorsan çok güzel seve seve yaparsın, özenirsin iştahla yersin hele insanların çok güzel olmuş gibisinden yorumlarını duyunca sevinirsin ancak dürüm söyleyecek kontörün yoksa veya kebapçıya gitmeye üşeniyorsan ya makarna yada menemen yaparsın o makarnayı yapana kadar canın çıkar hele birde istemeyerek yaptığın için tuz katmayı unutursan makarnaya o yemek değil tam bir işkence olur. Hee birde bir kere şekerpare bile yapmıştım lan güzel olmuştu.
sevilen müzikle beraber icra edilince oldukça eğlenceli bir hal alan aktivite. adamın gözünde büyüyen yemek yapma işlevi müzikle göz açıp kapayıncaya kadar biter. fakat açken, işten döndükten sonra işkenceye dönüşebilir, yapmak istemez bünye, sadece yemeğe odaklanmıştır. akşamdan yemeği yapıp dolaba koymak en mantıklısıdır.
yine yeni yeniden elimi yakmakla sonuçlandırdığım, bu sebeple başlamadan önce yanıma silverdin ve anestol aldığım mis gibi eylem. koyuyosun salcayı, soğanı sonrası zaten el alışkanlığı.
çoğu kişinin hobisi olmakla birlikte en zevkli işlerden biridir. bu zevki en çok arttıran şey ise yemeğin başkaları tarafından beğenilmesi 10 üzerinden 6+ oy alınmasıdır.
üniversiteyi ailesinin yanında okuyan erkekler bu işi genelde evlendiğinde öğrenir dicem ama orda da hanım seni eğer bilmiyorsan asla mutfağa sokmaz ..en temiz yol ayrılıp tek yaşamak kendi ayaklarının üstünde durunca yemeğide öğreniyorsun çamaşırını da yıkıyorsun eeeerrr biişeyiii de yapıyorsun valla.
kişiye göre değişen benim için çok keyifli bir iştir.sevmenizle alakalıdır süper bir deşarj yönetmidir ayrıca.
aşçılık eğitimi alma isteğimin tavan yaptığı keske ascılık okusaymısım dedıgım, evde kendi capımda harikalar yarattıgım eylemdir.
mecbur olmadığınız sürece en bi güzel eylemlerden(miş). ben de yeni farkettim.
şundan 5 ay öncesine kadar yemek yapmayı geçtim hazır çorba bile yapmışlığım yoktu. çünkü hiç ihtiyacım olmamıştı böyle bir şeye.
sonra ne olduysa oldu ve yemek yapmak zorunda kaldığım bir yaşamın içinde buldum kendimi. ilk yemeğim pişene kadar her dakikasında annemden telefonda tattikler aldım ve hayatımda yediğim en güzel brokoli yemeğini kendim yaptım.
yemek yapmak! yapamayaklarım listesinin enlerinin başındaydı.
ben bi kere o soğanı elime alıp ellerimi iğrenç kokutamazdım. şimdi ne değişti? ellerimin soğan kokmaması için tattikler bile öğrendim.
böyle işte hayat. yapamayacağıma inandığım bir şeyi artık mükemmel yaptığımı iddia ediyorum.
et, kıyma gibi hiçbir et ürününü yemememe rağmen içli köfte bile yapmışlığım, en azından yapmayı denemişliğim var.
oktay usta'nın yemek kitabını aldım. her yemeğin altına duyduğum püf noktalarını ekledim falan. geliştirdim işi iyice. yemek yapmanın kolay bir şey olduna da karar verdim.
yüzlerce başlık vardı sözlükte yemek yapmayı bilmeyen kız, yemek yapmayı bilmeyen kızla evlenen erkek...vs. hepsine tek tek çemkirmiştim zamanında. çünkü yazılan her şeyi üzerime alınmıştım, yemek yapmayı çok zor bir şey zannetmiştim.
yemeğin göze hitap etmesi gerekmekle birlikte illa ki sanat eseri olmasına ya da kopengah kriterlerine uyum sağlamasına gerek yoktur. tadı güzel olsun, karın doyursun, az da göze hitap etsin tamamdır. beri yandan yemek yapmanın, bir miktar yetenek gerektirdiği de su götürmez bir gerçektir.
yetenek isteyen bir hadise. tariflerden yararlanmadan, yemeklere neyden ne kadar ekleyeceğini tutturmak gerçekten beceri gerektiriyor. ulan makarnanın nesine tarif lazım denirse ayıp olur, zira benim gibi odunlar onu bile beceremiyor.
bir sanattır.
diyip olaya evrensel boyutta girmek isterdim. fekat öyle girmeyede bilirim. sağım solum belli olmaz.
neyse efenim yemek yapmak bazıları için sadece karın doyurmaktan ibarettir. benim gibiler içinse hem karnım doysun hem gözüm doysun diyip; giriştiğiniz yemeği bir ümit usta bir emine beder gibi; soğanları küp küp doğrayıp, biberlere itana ile şekil veriyorsanız, domatesin kabuğunu üşenmeyip soyup, baharatı bol tutuyorsanız ve serviste şu ünlü lokantaları aratmıyacak şekilde özenip bözeniyorsanız bilinki gerçekten yemek yapıyorsunuz.
