Hayatta yapmaktan en keyif aldığım eylemlerden biridir. Mutfakta vakit geçirmek gerçek bir terapidir. Her ne adar bulaşık yıkamak aynı keyfi vermese de yemek yapmak için aynı şeyi söyleyemem. Pişirirken o dikkat, tabağı hazırlarken gösterilen özen. (bkz: Yemek yapmaya gidiyorum)
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2361975/+
Music: boungiorna princpesca-la vita e bella
Makarna ve sarap time:) bir cok sevdigimiz arkadasimiz vardi, cocuk ogrencilik gunleri fakirlik halinda cok makarna yemekten makarna yiyemiyordu artik. Bakis acinizi degistirin. Bakus acisi belki her sey degildir ama cok seydir. Ben ne zaman makarna yesem Milano da, Venedik te ya da Floransa da tarih kokan daracik sokaklar arasinda bir meydanda oldugumu duslerim.:)
Yemekleri yıllardır dışardan yiyoruz. Yılda belki üç dört kez evde yemek yapıyorumdur. Ve Allah belamı verdi. Bir buçuk aydır midem iflas etti. Hiçbir şekilde iyileşemiyorum. Sağlıklı ve belki de temiz bir şeyler yemek adına, Mecburiyetten evde yemek pişirmeye başladım ki ben çok tembelimdir. Patates haşlamakla ve pirinç lapasıyla başladım işe. Bugün de kuru köfte, pilav ve salata yaptım. Benim için büyük adımlar bunlar. Ben istemesem de midem yola getirecek gibi görünüyor beni.
Bir tencereye öncelikle iradeni sonrasında emeğini, yaratıcılığını ve sevgini kattıktan sonra ortaya çıkan sonuç - hele de başkaları tarafından beğeniliyorsa- insan egosuna gerçekten iyi gelen bir şey.
Artık tamamen bıraktığım iş. Hayatımda yemek yapmak yok. Kendime Uzak hissettiğim misafire el mecbur bir şeyler pişiriyorum ama yakın hissettiğim beni anlayacağını bildiğim arkadaşlarıma da yapmıyorum. Ya dışarda yiyoruz ya eve söylüyoruz. Hayatta en sevmediğim şeyler sıralamasında en önlerde yer alır. beni rehabilite edemiyor. Ama yapanlara hayranım.
