Zamanında yemek seçerdim birkaç sene önce lise 3-4 te dışarda bir meyhanede yemek yemeye başladım öğlenleri yemeklerin içine içki mi döküyordu bilmiyorum yemekler Harika olurdu yediğim yerde orda her türlü yemeği yemeye alıştım.uzun zaman geçti her yemeği yesemde tat almadığımı farkettim her yemeği nasıl hızlı yesem derdindeyim birde öğrenci olunca damak zevki mevki kalmadı bir yandan iyi bir yandan kötü bir durum.
Nerede yemek seçmeyen ne bulursa yiyen bir insan var, işte o bizden bir insan. Onun yanakları böyle pembe pembe. Onu sevin, ona sarılın, onu sinemaya götürün.*
aslında çok açım ne var dediğimde annem falanca var derdi bende başka ne var ben onu yemem derdim o da (bkz: aç olan herşeyi yer)derdi o geldi şuan aklıma..
sanırım öyle.. açtır o insan. he ama bu hareket aslında en doğru olanıdır. ama hocanın dediğini yap yaptığını yapma derim.. bitiririm entrymide. bidahada gelmem. **. *
en doğrusu yapan insandır. denizden babam çıksa yerim ayarındadır. bu tarz insanları ağırlamakta kolaydır. yok şunun tuzu az olmuş, biraz yağlı mı olmuş gibisinden serzenişlerde bulunmayacak olan baş tacı kişidir. böylelerini yemekteyiz yarışmasında görmek isteriz. ziraa ömür montafonlardan gına geldi.
sanattan anlamayan, lezzetsiz insanlardır. "ortalama-ortalama altı" diye tabir ettiğimiz gruba girerler. olaylara yaklaşımları da, hayata karşı duruşları da paldır küldürdür.
sanata olan yakınlıkları en fazla, "oha manzaraya bak" kıvamındadır.
muhtemelen yurtta kalan öğrencidir. doymuş olsa bile "akşama da sindiririm" mantığıyla arkadaşlarının tabaklarında kalanları dahi yer. duruma paralel olarak sıçtığı bokun deseni komplikeleşir.
yemekhane, öğrenci evi gibi ortamların adamıdır. toplum içinde sevilir, sayılır, sende de ne mide var be abi ayakları yapılır. sabah sabah pide yemek olayını layıkıyla yerine getirir.
(bkz: sancos)
(bkz: onu bulamayanlar da var)
