-yemeğin ne yemeği olduğuna,
-yemeği kimin yaptığına,
-açlık tokluk durumuna göre değişen,bazen insanı burnundan çekip mutfağa sürükleyen,bazen insanı midesinden tutup kusmak için lavaboya sürükleyen kokudur.
kavrulmuş soğan ve salça kokusudur genellikle. ailenin, özellikle de annenin sıcaklığını çağrıştıran kokudur. mutlu eder bünyeyi. lakin aileden uzaktaysanız, evinizi, ailenizi deli gibi özlediğinizi hatırlatır size, içiniz burkulur.
açken duysan da duymasan da alınabilecek olan kokudur. hele hele o sırlarda bir dönercinin önünden geçiyorsanız ve paranız yoksa hem dönerciye sövüp hem de ufff be ne güzel diye içleneceğiniz yegane olaydır.
Eve daha girmeden, kapalı kapının ardından gelen o nefis kokudur. Zili çalar kapının açılmasını bklersin, çoğu zaman zıplarsın kapının açılmasını beklerken. Kapı açılınca ilk hissettiğin şey kokunun yoğunlaşması ve daha bi hoşuna gitmesidir. ikinci şey, kapıyı açan ellerin sahibinin sesidir, dünyanın en güzel sesi. Yemeğin kokusunu bir an için unuturabilecek kadar güzel bi ses. Böyle işte. Özledim.
Cidden yemek yaparken kokusundan dolayı doymak diye bir şey var.
Kurt gibi açtım eve geldim 2 tencere yemek yaptım açlığım gitti amk.
Böyle adalet mi olur.
T: pişirdiğimiz bir takım şeylerin güzel kokuları.
