oha aynı ben. general mobile dstq100 telefonunu lise 1'den üniversite sona kadar kullandım. liseden üniversiteye bütün arkadaşlarımın dediği oğlum hala aynı telefonu kullanıyon mu lan oluyordu. 7 yıl sonra telefonumun mikrofonu arıza verdi bende telefonu bilgisayara bluetooh ile bağlayıp bilgisayar hoparlörü ve mikrofonuyla konuşuyordum dışarıda olduğumda da mesajlaşıyordum konuşamıyordum. bir kaç hafta da öyle kullandım. fakirliğin gözü kör olsun.
şimdi en baba telefonlardan yeni bir telefon alıcam ne de olsa öğrenci mode off oluyoruz artık.
teyzemin yaptığı ailece hayretler içinde izlediğimiz eylemdir. onun bunca senelik telefonunun benim bir yıllık telefonumdan daha yeni görünmesi ise kendi içimde bir iç hesaplaşma yaşamama sebep olmalı, ama daha olmadı. *
bir cep cep telefonunun makismum kullanım süresi 5 yıldır ama gelin görün ki 10 yıldır kullanılan telefonlar var ve bazıları hala gelip ısrarla ericson bataryası istiyor kardeşim ericsson uzun yıllar önce sony ile birleşti sonyericsson oldu sonra kapandı yada gelip siemens bataryası istiyorlar..
ben 11 yıllık profesyonel bir bayi olarak diyorum ki yaşlı bir insana bir gencin gözünü taksan aynı verimi verirmi hayır o zaman neden hala 12 saat şarj gitmeyen telefon kullanıyorsun..
not: dün başıma gelen ilginç bir olay adam çin malı telefon almış geldi şebekesi yok dedi bende mesajlara baktım 11 mayısta klondan kapatılmış bugunde 23 haziran ettimi sana 43 gün adam hiç üşenmemiş hergün şarja takmış ne arayan var ne soran..
adam diyorum hiç kimseyi aramadınmı yok enayimiyim diyor alo desin yeter ula zerzevat telefonun 43 gün kapalı * )
telefonu kendini ifade etme aracı olarak görmemenin doğal sonucudur. ama kişiyi öyle hemen yüceltmeyelim, mutlaka onun da kendini ifade ettiği bir oyuncağı vardır. kimisi eviyle, kimisi arabasıyla, kimisi evladıyla, kimisi de telefonuyla...
telefonu sadece "alo" demek için kullanan bir insan gayet telefonunu 6-7 yıl kullanır. (tabii bozulmadığı takdirde.)ama her yeni model çıktığında ona heves eden hep daha fazlasını isteyen insanlar birkaç ayda bir telefonlarını değiştirirler.
bir de telefonuyla arasında duygusal bağ kuranlar vardır onların aynı telefonu uzun süre kullandıklar doğrudur..
cep telefonu üretmeyen, veya pazarında yerli telefon bulunmayan ülke vatandaşı için en asil duygunun hareketidir. cep telefonu gibi artı değer üretmeyen bir ürün, ithalat kaleminde hatrı sayılır yer tutmaktadır, ayda 30 milyar dolar dış ticaret açığı veren ülkem ekonomisinde.
kendisini tüketim çılgınlığına kaptırmamış, birer kaplan gibi insanın üzerine atlayan reklam kampanyalarından kendisini koruyabilmiş kişidir. "telefonumun kamerası olsun" diye tutturmamıştır, neden? insanların nasıl da standartlaştırılmaya başlandığını fark etmiştir, herkesin fotoğraf 'çek-me-me-si' gerektiğinin farkındadır, ayakta alkışlıyorum, oyuna gelmemiştir o kişi.
aile içinde elden ele dolaşarak, beşinci el olarak kullanılan telefonlar vardır. artık bunlar aile yadigarıdır. filmlerde, damadın, geline "bu kolyeyi, babaannem, anneme hediye etmişti, ben de sana hediye ediyorum" dediği sahnelerdeki gibi, geline, bu telefon hediye edilebilir.
