Abisinin Armağan'ı zorla evlendirmek istediği bölümde heyecana dayanamayıp hızlı hızlı şarap içince sarhoş olan Rüya, ben en çok seni seviyorum bu dizide.
Kedim öldü birkaç hafta önce. Ne zaman üstüme karanlıklar çökse baştan başlarım yedi numara'ya. Hep de iyi gelir. Bu dünyadan çıkar oraya giderim. Teselli bulurum. Yani varsa öyle bir kış içinizde, denemekten zarar gelmez.
"Zamanın şartlarına göre" değil, güzel diziydi. Umut aşılayan, seviyeli ve neşeliydi. Fakirliği veya zenginliği ne yerer ne ulular, samimi şekilde basit anlatımıyla bütün hafta beklenirdi. 7 Numara 10 numara diziydi anlayacağınız. Cıvık ve vıcık bir şeyler arayan yeni yetme bebeler sevmeyebilir. Gayet doğal.
Benim hayatta en sevdiğim şeylerden biri olan ve tarif etmeye çalışınca asla beceremediğim; 2000-2010 arası döneminin verdiği o tatlı, sıcak, pastel ve aşırı derecede evde hissettiren bir hissi var, bana o hissi en yüksek düzeyde yaşatan şeylerden biri bu dizi.
Ki benim yedi numarayı çocukken hiç izlemişliğim yok, yeni izlemeye başladım daha. Demek ki o dönemin gerçekten de bir büyüsü var.
