hz. zülkarneyl'in demirle oldurduğu iki dağın arasında yaşayan insana pek benzemeyen, saldırgan ve yağmacı bi halktır. insanlar demirleri kullandıkca ve muhakkak demirin sonu geldiğinde onlarda yer yüzüne çıkacağı rivayet edilir.
yecüc, yer cücesi deyiminin kısaltmasıdır. halk arasında kısa boylu insanlara takılma manasında kullanılır. "naber lan yecüc?" gibi. bir de yanında kankasıyla gelirse "hah, yecücle mecüc de geldi işte" dersin.
Yecüc ve Mecüc ( Ya ecüc ve Ma ecüc ); her devirdeki insanların hayatlarında yaşadıkları Nefis ve Heva dır.
ENBIYA 94-95-96-97 : " O halde kişi nefsinin tezkiyesine çalışsın ve O ( Allah ) müminlerin çabalarına nankörlük etmez ve muhakkak onu ( çabayı ) yazdırır. Haram üzerinde köy halkını helak ettik; muhakkak onlar (haramdan) dönemediler bile birdenbire ele geçirinceye değin ya ecüc ve ma ecüc ( heva ve nefis ) her birine vehm ( belli belirsiz şüphe veya korku ) verdi. Nesline şefaat etmen,zamanı Terbiye Edenin vaadidir;gerçektir. Sonra bu varlığı şahsında gördüklerinde kafirler; vay halimize ( Allah'ı ) inkar eden gafletin içinde olduk bunu biz yaptık kesinlikle zalimlerdeniz. "
Moğol, Mançu ırkındandır.
Daha önce Avrupa ve Asya'yı ele geçirip, doğudan batıya kadar her yeri harap ettikleri gibi ahir zamanda da dünyayı altüst edeceklerdir.
Himalaya Dağları'nın arkasından çıkacaklardır.
Saldırgan, yağmacı bir topluluktur.
Hz. Zülkarneyn, mazlum halkları korumak için iki dağ arasına yaptığı sed ile bu topluluğun saldırılarını durdurmuştur.
