üç kişiden oluşan new yorklu bir grup. alışılanın aksine, grupta bass gitar olmaması dikkat çekici. vokalistlerinin soul şarkıcısı olması özelliği de gruba değişik bir hava katıyor. daha bi içli çığlık atıyor.. vokalde karen o, davulda brian chase, gitarda nick zinner var. maps, art star, pin adlı şarkıları dinlenilesi.
karen'ın maps klibindeki aglamaklı triplerine asık olmayacak erkek yoktur heralde. duygularını bu kadar iyi aktarabilen baska bir vokal de yoktur sanırım. tick'i söylerken çığlık atmıs olmak için atmaz, zero söylerken zıpladıgında sizin de zıplayasanız gelir. çok ince seslere çıkıp detone olmaması bir yana bunu bir kaç saniye içinde başarıp tekrar alt seslere inmesine diyecek bir şey bulamıyor insan. karen'ın performansından sonra grupta bass olmamasını da yadırgamıyorsunuz, karen'ı takip etmekten digerlerine fırsat kalmıyor zaten. karen'ın cheated hearts sarkısında "sometimes i think i am bigger than the sound" demesi bosuna degil.
bu kadar karen'dan sonra, grup olarak aynı sounda sahip şarkıları bile yoktur neredeyse, bu yüzden her sarkıda farklı seyler tadarsınız, bir iki şarkısı güzel olup onlarla prim yapan gruplardan degildirler.
şarkıların hepsi mükemmel olsa da bir kaç örnekle bitireyim:
harika bir soliste sahip olan bass'ın olmadığı amerikalı grup.şarkılarını yüksek seste dinlerseniz komşudan şikayet alabilirsiniz , öyle ki sapık damgası da yeme ihtimaliniz var o orgazmsal şarkılarda.
2000'lerin başında "punk is not dead ulan !" diye sahneye atlayıp karen o'nun çığlıkları eşliğinde hoplayıp zıplatırken it's blitz! albümleriyle iyiden iyiye elektronik müzik yapmaya başlayan, yine de her daim karen o'nun domine ettiği enfes grup. artık tarzlarına ister indie rock deyin ister dance punk deyin gayet eğlenceli gayet "party ! party ! party !!!" kafasındadır.
ha yeri geldiğinde, maps şarkısıyla damara bağlayıp üzmeyi de başarabilmişlerdir. şiddetle dinlenilesidir yani.
karen'ın date with the night da atmakta olduğu orgazm sesleri yüzenden evin içinde yüksek sesle dinlenememekte olan pek bir orjinal, the white stripes tarzı grup. isimleri new yorkluların spor karşılaşmalarında 'yeah yeah yeahs' diye bağırmalarıyla dalga geçmektedir.
punk olarak başlamış müzik hayatları elektronik müziğin etkileriyle daha bir güzel kavrulmuş ve karşımıza süper bir ruh hali çıkmış. müzik bir yana karen'in sesi teenage çığlığı gibi gelse de özünde olgun kadın azarlaması yatmaktadır.
boşvermişlik, sakinlik ve çığlık. üç kelime ile tanımlarsak budur.
