Sonsuz düşleri içinde yaşıyorum
Mevsimlerin yılların
Yaşamanın sonsuz düşleri içinde
Örgüsü içinde biçimlerin
Renklerin sözlerin işlerin
Yaşıyorum baş döndüren güzellikte
Bayağı çirkinlikte
Yeni düşüncede sıcak istekte aydınlıkta
Sıkıntılar acılar içinde
Yaşıyorum ölüme karşı
Yaşıyorum ışıklı ince ırmakta
Karanlık duru pınarda
Gözlerin kirpiklerin
Havasız ormanda durgun çayırda
Uzakta küçülmüş denize
Silinmiş göğe doğru
Yaşıyorum taş gibi kalabalığın çölünde
Tek başına kalmış insanın yuvasında
Kavuşan kardeşlerin ocağında
Hem kıtlık içinde hem bolluk içinde
Gündüzün kargaşasında gecenin düzeninde
Sağlama bağlıyorum yaşamayı
Bugünü yarını kuruyorum
Yaşıyorum yerde gökte
Ateşte dumanda
Uslulukta çılgınlıkta
Ölüme ölüme karşı
Toprağa karşı yaşıyorum toprağa
Ölüm düşlerinden daha gerçek
Yeryüzündeyim işte
Burda ne varsa benimle
Yıldızlar var gözlerimde
Doğuruyorum bilinmeyi
Toprak ananın verdiğince
Sınır çizemez anılara umuda bilinmeyen
Kurmalı yarını bugünden
candan erçetin'in en bahar şarkısıdır. sözlerindeki ümit, melodisindeki canlılık insanın içini kıpır kıpır yapar. her şeyi unutup, şöyle derin bir nefes çekip, o nefes ve tüm diğerleri için defalarca şükretmeye yarar...
iyi diyelim öyle olsun gibi, soruyu soran kişiyi etkilemeye (!) çalışan kişi söylemi. ya çok da merak etmiyo nasıl olduğunu, laf olsun işte, he de iyi de geç, ne kastın..
