gülen, konuşan, ağlayan, hislenen, sevinen, mutlu olan ya da mutsuz olduğu için üzülen ve bunun gibi binlerce hisle dolu olan bütün insanların dururmuş gibi davranarak gerçekte koşarak ölüme yaklaşmaları...
her şey dururken, koşan insanlar... bu durumda zaman ve insan aynı varlık olmalı.
milyarlarca insanın arasında, yaradanın sana üvey evlatmışsın gibi davrandığı durumdur. mutlu insanları kıskanırsın, gülen insanlardan nefret edersin, sürekli ölümü düşünürsün. ölüm çok yakınındadır. hatta beyninde!
hayattan zevk alamayan insan stilidir. hep bir arayış beklenti içindedirler. şunu atlatalım bunu atlatalım sonra bütün güzellikler bizi bekler. aslında birçoğumuz böyleyiz. ama zaman su gibi akıp gidiyor ve biz aslında yaşadığımız birçok şeyden zevk almıyoruz. gün bitiyor ve ertesi gün arkadaşımıza dün şöyle güzel bir şey oldu deyip anlatıyorsunuz o olayı. ama gün geliyor moraliniz bozuk oluyor veya bir sorun oluyor. bir başlıyorsunuz ki anlatmaya 2 saat. işte ölüme koşma sebebimiz budur. güzel bir olay günde 1 yada 2 defa oluyor. 10 dakikada unutulup gidiyor ama sorunlar saatlerce konuşuluyor. kimisi günlerce çözülemiyor.
