Buluğ çağına girmiş genç kızların mutlaka bir defa başına gelen vakadır. Öğretmenine, arkadaşının abisine, kuzenine, aktörlere, şarkıcılara ve daha nicelerine...
O dönemde karşı cinse olan ilgi açığa çıkıyor ve bir nevi aşk sanılıp hayranlık duygusu ortaya çıkıyor sanırım. Ben kızlar da gördüm açıkçası belki erkeklerde de olur bilemedim.
eğer küçük olan dişi bireyse pek sıkıntı olmayabilir ama erkekse zordur. uğraştırır. sonuçta ondan küçüksünüzdür ve feleğin çemberinden daha geç geçersiniz.
bu sanırım büyük olan taraf erkek olduğunda kaçınılmaz oluyor.
henüz yeni üniversite öğrencisiyken yaz tatilinde yanında çalıştığım sahafa içten içe aşıktım sanırım. tabii bunu kendime itiraf etmem epeyce zor oldu. ikinci yazın sonu. çünkü itiraf demek istifa demek, istifa demek ise bir daha görememek demekti... şimdi düşününce ben bu durumu uzun bir süre kendime dahi itiraf edemezken, beni gören herkesin şıp diye anlaması mı daha kahredici yoksa, onun dükkana gelen sevgilisinin çayını tazelemek mi, bilemedim?
onun açısından bakınca ise; sana emanet edilmiş bir genç kız ve görmemek için adeta kör olunması gereken hayranlığı...
her iki taraf içinde çok yıpratıcı.
bazen kitaplar okumadıklarını da öğretiyor insana.
Hayatımın en güzel aşkı, yaşadığım en güzel ilişki olarak tanımlayabilirim. Zor severim, gidip kendimden büyük birini severim, çok severim. Henüz kanımın deli aktığı dönemde sevgilimin eski eşiyle mi uğraşmadım, boşanma davası mı kovalamadım.. Neler neler geldi başıma sevgili sözlükçüler.
En sonunda güzel bitirelim dedik ve bitti. O şehir bana dar geldi araya 1400 km koydum. Pişman mıyım hayır, iyi ki sevmişim bana çok şey kattı ama ciddi anlamda çok yorucu geçen bir süreçti. Siz siz olun aşık olmadan önce bi duraksayın, yoksa çok fırtınalı günler yaşıyorsunuz tecrübeyle sabit.
