yaşlısına göre değişen olgudur. öyle yaşlılar vardır ki kendiniz gibi 20 kişi bulsanız, tüm bildiklerinizi toplasanız yine de onunkilerin yanında hiç kalır. öğüt alma olayını özgürlük-asilik gibi kavramlarla bütünleştirecek kadar keko iseniz zaten sallayın gitsin.
Yaşlı birinden öğüt almayacak kadar aptal olmak- olarak düzeltmek istediğim durumdur. yaşamış görmüş birisi kadar hayatta tecrübesi olan insanlara saygı duymak gerekir
öğütler götten uydurma değilde tecrübe kaynaklı ise bu aptallık olmaz. şimdiki ehteyarlar ile şimdiki nesil arasında büyük farklar olduğu için aşk,meşk konularında didee ben aşuğum dersen herhalde aptallık olur. yoksa kitap gibidir insan ve en iyi hatırladığı şey gençliğidir.
yaşına bakılmaksızın, aklı başında her kim olursa olsun, öğüt almaktan zarar gelmez.
öğüt dinlemek ve sonra onu kendi akıl süzgecinden geçirerek benimsemek veya benimsememek bir yetidir ve asla küçültücü bir durum değildir. kafası çalışmayanlar ve çok bilmişler bundan kaçınırlar.
ilk defa birisinin 'öğüt' alırken karşısındakinin IQ sunu düşündüğünü gördüm. benle yaşıt yada arda 2-3 yaş olan bırının IQ su eınsteın la kapıssa bıle ben yasamıs tecrube etmıs bırınden öğüt alırım. zira öğüt bence yaşayanların anlatabilecekleri, değerli tespıtlerdır.