Yoktur böyle bir şey. Anne ve baba çocuğu için her şeyi yapar, yemez yedirir, okutur. Çocukları anne baba için yaşama gayesidir. Çocuk büyüdüğünde anne babaya bakmazsa bu onun vicdanına kalmıştır. Çoğunlukla anne babaya kol kanat evlada zor gelir. Bu konuda bilinen bir gerçek vardır ki; Adem'in anne ve babası yoktu, evladın vefasızlığı bu yüzdendir.
çıkarcılığın suyunu çıkarmış ana baba davranışıdır. 'madem bu kadar para dökeceğim bu çocuğa, o zaman ileride etinden, yününden ve mümkünse sütünden yararlanmam gerek.' diye düşünen, insan yavrusuyla koyun yavrusunu birbirine karıştıran insanlardır. halbuki kendisi yaşlanınca muhtemelen çocuğunun bakacak kendi çocukları olacaktır. ama bu şekilde, çocuğu bir yatırım aracı olarak gören insan, torun sevgisini de tadamaz ki.
gerçek şu ki, asıl hedefleri olmasa da her anne baba yaşlanınca çocuğunun kandisine ilgi göstermesini ister. ilgi göstermekle bakmak arasında da dağlar kadar fark vardır.
belki insanlar sosyal yönden kendini tam olarak güvende hissederse, bu davranış ortadan kalkar. bu da sanırım bu entrynin sosyal mesajıdır.
