geçen gün eve geldiğimde annemin misafirleri vardı. çocuklar da gelmiş ama beni tanımıyorlar. kapıyı onlar açtı. beni görünce ilk tepkileri "aaa babaları geldi" oldu.
ilk defa o zaman anladım büyüdüğümü, yaşlandığımı.
Geçen gün mezun olduğum ilkokul'un önünden geçiyordum, çocuklar abi topumuz kaçtı atar mısın dediler.o çocukların yerinde olduğum zamanlar aklıma geldi ve yaşlandığımı anladım.
O kadar da abartmayın sanırsın her biri 40'ına basti dediğim basliktir. Tamam yaşlanmayın demiyorum hobi olarak yine yaslanin ama daha böyle triplere girmek için çok erken. Daha var ya ohoooo yani..
Ekranlarda gördüğünüz şarkıcı ve oyunculardan bahsederken 'çocuk, kız' vs şeklinde kelimeler kullanmak, onları beğenmek yerine artık küçük olarak görmek. Mesela selena gomez ve justin Bieber veya one direction grup üyelerini çekici bulmayıp onlara genç veya çocuk gözüyle bakmak.
eğer sıkça unutkanlık yaşıyor, yürüdüğünüz yolda, yokuş çıkarken çabuk yoruluyor, gün içinde uyku düzensizlikleri yaşıyor, aynaya baktığınızda göz altı torbalarınız belirli olmaya başladıysa geçmiş olsun yaşlanıyorsunuz.
artık ağırlık çöküyor her adımda ve yürürken yorulduğumu hissediyorum, merdiven aralarında derin nefes aldığım bile oluyor.
bazen uzun uzun dalıyorum, gözlerim toprağa kitleniyor ah diyorum orada olacağım ne kaldı şunun şurasında?
hafif gözlerim doluyor ve benden geriye kalanlar aklıma geliyor, acaba hiç benim olmuşlar mıdır diye soruyorum.
cevaptan sonra ise ne kadar boş bir hayat yaşadığımı anlıyorum, hiçbir şey kalmıyor ve hiçbir şey bana ait değil. dünya bir kervan geldim ve gidiyorum.
Ben minyon tipli olduğumdan mı yoksa olgun hissetmediğimden mi bilmem ama hala garip gelendir. Cevremde ki yasitlara bakıyorum sanki benden en az 5 yas büyükler. Icime sinmiyor hic yaşım ya. Gokhan alkan 87liymis lan. Ben nasıl bu yasimda olabilirim.
