ateistlerin hayatlarının sonlarına doğru yüzleştikleri durum. öyle azımsanacak bi yüzdede de değildir yaşlandıkça inanmaya başlayan ateist sayısı. nedir onları bu noktaya getiren diye düşündüğümüzde, ölümden korkma kavramıyla karşılaşırız ilk önce. zira tanıdığım ateistler -ki oldukça fazla ateist tanıyorum, genelde genç yaşlarına rağmen ölümden, inanan insanlara göre çok daha fazla korkmaktadırlar.
ölüm korkusuyla birlikte gelişen ruh halidir. ayrıca kişi bu yaşıma kadar her haltı yedim,işlenecek günah kalmadı diye düşünüp tövbe de edebilir. veyahut çoluğu çocuğunun arayıp sormaması sonucu düştüğü yalnızlıktan kurtulmaya çalışıyor olabilir. camiye gidip yeni arkadaşlar edinebilir.
bunlarla birlikte kişi günah işleyebilmek için değil,inanmadığı için ateist olur,yaşlandıkça inanmaya başlamasının en olası nedeni olsa olsa hafızasındaki zayıflamadır.
bakılabilecek en dar açıdan bakarsak; şanslı oldukları söylenebilecek kişilerin inanma olayıdır. zira hayatları boyunca güzel olup da haram olan her şeyi yaşayan insanların, bilmemkaç yaşında 180 derece dönmeleriyle beraber, tüm günahlarının affolması ilginç gelmektedir. olsundur. ben de onlara sevap'ta geçiriyorumdur.*
