Bir şehri terketmek bir hayati terketmektir.. Yasadigin guzel seyleri olmayan fotograf kareleriyle hafizana gömmektir, aile olmadigin halde yasadigin kardeslikleri, binbir emekle yerlestirdigin evini, avucunun ici gibi bildigin sokaklari iyi seyler olucagina dair umutlarini ve sevdigin adami terketmektir.. En zoru boyle bi karari alabilmekken belkide en kolayi uygulamaktir.. Bir sehri terketmek kotu anilarindan arinmak, herseyi arkanda birakirken yalnizca iyi anilari hatirlama luksudur.. Bir sehri terketmek yeni bir hayata baslamak ve artik tukenmis olan umutlari yeniden canlandirmak, uzerindeki ölu topragini atip kirginliklarini, kizginliklarini, hayal kirikliklarini bi kenara birakip kalbini sifirlamaktir.. Sevdigin adamla ayni sehirde nefes alma luksunu elinin tersiyle itip baska bir sehirde yeni bir hayatta yalniz kendin icin solumaktir havayi..
eğer yaşadığın yerde sevdiklerini bırakıp başka bir şehirde yaşamaya kendini mahkum etmişsen hüzün veren bir durumdur. arafta kalmak gibidir.
artık ne geride bıraktığın şehire aitsindir ne de kaldığın şehire.
3-4 gün önce eskişehirden izmire göçüşümle benim de yakından ilgi alanıma giren konudur. bohemian güzel söylemiş. sevemesen,seni çok üzse bile buruk ayrılırsın o şehirden.
